ZORLUKLARLA MÜCADELE VAKFI
Yine kalbimin sıkışmasıyla kendimi yerde tepelenirken buldum. Bu aralar çok fazla yaşadığım bir durumdu. Her hafta gittiğim psikoloğa bu hafta gidince de bu olaydan bahsedecektim sonuçta belli bir sebebi vardır. Bunu düşünürken şu sıralar yaşadığım sıkıntıları taradım aklımdan. Ergenliğimden ötürü ya da gerçekten büyük ve normal olmayan sorunlardı bunlar.
Bu tarz düşüncelerle daha çok daralıyordum tıpkı kafesteki bir kuşun kafese tıkalı kalması gibi. Bu duruma daha fazla dayanamayacağımdan adım kadar emin olsam gerek hemen psikoloğa mesaj attım. Haftaya olan seansı üç 
saat sonrasına alıp alamayacağımzı sordum. Bana müsait olduğunu söyledi ve hemen hazırlanmaya başladım. Kıyafetlerimi giyerken bile beynimin büyük bir kısmını sorunlarımın sebebini bulmakla kullanıyordum. Giyindikten sonra bir taksi çağırdım ve gideceğim adresi söyledim. Yola çıktıktan sonra bana enerji patlaması yaşatacak bir müzik dinlemek üzere kulaklığımı aldım,ucunu telefona takıp müziğimi dinlemeye başladım. Normalde dinlediğim müzikler dikkatimi dağıtırdı nitekim bu sefer öyle olmadı. Aklımda psikolağa neler anlatacağımı sıralamaya başladım… Bu aralar aşırı ilginin abartı olduğuna inandığımı,en yakın arkadaşlarıma karşı soğuduğumu,istediğim kişilikte olamadığımı söyleyecektim. Psikoloğa vardığımızı görünce taksimetreden ne kadar tuttuğuna baktım ve hemen cüzdanımdan çıkardığım parayı şoföre uzattım. Ofise girdiğimde beni karşılayan terapistim yüzümden her şeyin anlaşıldığını ve terapi odasına geçmemizi söyledi. Odadaya girer girmez hemen koltuğa oturdum ve kalbimin sıkışmasına neden olacak olayları ardı ardına sıraladım. Psikoloğun bana söylediği şey “ Nelerin senin canını sıktığını bulman için kendinle uzlaşmalısın aksi takdirde ilerde yaşadığın sorunlarla başa çıkamazsın” oldu. Bazen ne yaşadığımı veya ne hissetiğimi bana başka anlamlarla yansıtması ,beni anlaması, beni çok rahatlatıyor. Kendimi bazı yönlerden şanslı hissetmemi,en çok değer verdiğim kişiye bile çok fazla sevgimi yansıtmamam gerektiğini öğrendim.
Eğer siz de kendizi herkesten farklı hissetmek istiyorsanız,sorunlarınızın içinizi dökerek azaldığını hissediyorsanız bence psikoloğa gidebilirsiniz. Psikoloğa gitmek asla bir suç ya da garip bir şey değildir. Suç;kendindeki eksikleri görmek için çabalamayıp derdine yanmaktır. İnsanların size olan duygularıyla değişmeğe çalışmak değil insanların sizi her türlü duygunuza rağmen sevmesi sanatıdır mutluluk.