Zorluk, hayatınızda önünüze çıkan hiç engel olmasa ,her istediğinizi içinizden geldiği an saniyesinde yapabilseniz. Size hayat kolay ve eğelenceli mi , anlamsız ve sıkıcı mı olurdu?
Bence kesinlikle sıkıcı ve anlamsız olurdu hani küçükler içinde derler ya “düşe kalka öğrenecek”diye. Çok haklılar zaten insanoğlu denemeden düşemez, düşmeden kalkamaz ,kalkmadan öğrenemez. Yani zorluklar , takıldıkları , zorlandıkları yerler olmazsa hayat çok sıkıcı ve anlamsız olurdu bence. Bir düşünün şuan istediğiniz herşeyi sadece aklınızdan geçirerek elde edebiliyosunuz bunun için kolunuzu bile kaldırmanıza gerek kalmadan hemde başlarda cazip gelsede bi süre sonra hayatın gerçek yüzünü, gerçek anlamını görmediğinizi , farkedeceksiz , hayata o zor ve imkansız gelen yönünden bakamadığınızı ve zorluklar olmadan ne kadar anlamsız olduğunu anlıyıcaksınızdır. Tabi bazı şeyleri emek vermeden, yorulmadan çaba göstermeme fikri iyi bişeymiş gibi gelebilir ama değil. Bi işi bi durumu kendi çabalarınızla başaramayacaksanız o iş olmasada olur. Çünkü zaten olsada sizin kendi emeklerinizle olmadığınıdan ilerde size o kadarda güzel, ilgi çekici ve eskisi gibi önemli gelmeyecektir.
İnsanoğlu zorluğa alışmalı ve onunla birlikte yaşamayı öğrenmelidir. Çünkü zorluklar olmadan hayatımınız kolay , anlamsız , sıkıcı ve normal gelicektir. Bir şeyin anlamsız ve normal olmadındansa , zor ve imkansız olması daha güzel geliyor bence kulağa. Normal sıkıcıdır. Zorluklar hayatı normalleştirmezler. Heyecanlı hale getirirler