İnsanın unutmak istediği, hayatından silmek istediği hatta belki hiç yaşamamış olmak istediği şeyler vardır. Peki insan bir anıyı gerçekten unutmak ister mi yoksa anlık sinirlere dayalı olarak mı unutmak istediği söyler? Kendinizi düşünün biriyle yaşadığınız bir sürü güzel anı var ve o kişi size aşırı kötü bir şey yaptı gerçekten bir eksi tüm artıları götürür mü?
Bence insanlar her anı yaşamalıdır. Yaşadığımız her an kendi hayatımızın film şeritleridir. Biri olmazsa diğerinin düzeni bozulur. Hayat öyle bir şeydir ki sadece iyiliklerke ya da sadece kötülüklerle dolu olmaz hep gridir hep. Ne siyahtır ne beyaz çünkü her kötü anın içinde iyilik barındırır, biz görmeyiz. Çünkü her güzel anın içinde kötülük barındırır, biz görürürüz. Neden mi kötülüğü görürüz, çünkü mutluluğun, güzelliğin, iyi olan hiçbir şeyin kıymetini bilmeyiz ve onları kaybedince anlarız. İyiliği görmeyiz çünkü kötülük olana kadar iyiliğin iyilik olması umurumuzda olmaz. Bir şeyin değeri kaybedilince anlaşılır derler ya, işte o hesap.
İnsan bir hatıranın değerini de onu kaybederse anlar. O bizi üzen kişiyle yaşadığımız güzel anların kıymetini onla yaşayacak anımız kalmadığında anlarız. Önemini anlamadığımız ama çok değerli olan şeyler, bir daha asla olmayacaksa değeri fark edilir. Sonuç olarak bizim bu ana kadar yaşadığımız her an aslında bizim biz olmamızı sağlayan anılardır. Kötü olan şeyler, iyiliği öğrenmemizi sağlar yani kötü olarak adlandırdığımız kavram aslında yoktur. Çünkü her taraf iyiliklerle doludur bazı olaylar, kişiler iyiliği anlamamızı sağlarlar ve biz bunu kötülük, kötü insan, kötü olay gibi takma adlar takarız ama iyiliğin değerini anlamamızı sağlayan bu şeyler olmazsa da duygu kavramı olmaz. Mutluluğun ne olduğunu üzülmeden bilemeyiz. Bir acı hissetmeden, kalbimizin huzurlu olduğunu anlayamayız.
Bizi mutlu ya da mutsuz eden her an değerlidir ve hiçbiri bir tıkla sadece bir tuşa basarak silinecek kadar önemsiz değildir. Şunu hiçbir zaman unutmamak gerekir: Hayatta sürekli olarak yeni şeyler öğreniyoruz ve bu öğrendiklerimiz genelde kötü olaylar sayesinde çıkardığımız dersler aracılığıyla oluyor.
Bizim hayatımız ;koca yaşlı şişko dünyanın hayatına göre kısadır. Yaşadığımız süre zarfınca her şeye olumlu bakmalıyız. Her anın kıymetini bilmeli ve kötü olarak nitelendirdiğimiz anlarda karalar bağlamamalı, çözüm üretmeliyiz. Her inişin bir de çıkışı olduğunu unutmamalı, her zaman umutlu olmalıyız. Hayatımızdan çıkan insanların anılarının çıkmasını istememeliyiz, çünkü o anılar bize bir takım şeyler öğretti ve ders verdi.
Herkes kendi hayatının başrolü ve merkezde kendisi var, ve biz robot değil birer insanız. Yaşadıysam bir şeyi, onda da bir hayır vardır demeliyiz ve hiçbir zaman geçmişimizdeki izlerin bizim parçalarını olduğunu unutmamalıyız.
