Mercan sürekli korkan bir çocuktu. O yüzden hem izlediklerine hem de hareketlerine dikkat ediyordu. O gün normal bir sabahtı, Mercan okula gitmek için hazırlanıyordu, sonra birden arkadaşından mesaj geldi. Mercan telefonuna baktığında bir de ne görsün? Mercan’ın en sevmediği ve en nefret ettiği arkadaşı ona çok korkunç bir yüz fotoğrafı atmıştı. Mercan o yüzü gördüğü anda korkudan çığlık attı, sonra annesi nefes nefese hemen gelip sordu: “Ne oldu oğlum?”. Mercan, “Bir şey olmadı anne. Sen merak etme.”. Annesi, “Aa, Mercan ödümü patlattın!”. Sonra annesi gitti, ardından okul otobüsüne bindi ve Mercan en sevmediği arkadaşını yine gördü. En sevmediği arkadaşı yine her zaman yaptığı gibi Mercan’ı sinir etti. Sonra okul otobüsü okula geldi. Aradan on ders geçti ve eve geldi. Evde televizyon izledikten sonra yatağa gitti. Sonra tam uykuya dalacakken birden korkunç maskeli birinin koridordan geçtiğini gördü. O korkunç kişi ona doğru yaklaştı, sonra birden Mercan çığlığı bastı. Mercan bütün gördüklerini anlattı annesine. Annesi Mercan’ın yaptığı bütün hareketleri gözden geçirince annesi babasına şöyle dedi: “Yarın hastaneye gidiyoruz.”. Hastane randevusunu alıp hemen Mercan’ı da yanlarına alıp yatağa yatılar. Sonra sabah olunca anne ve babası acele ile Mercan’ı uyandırdılar ve arabaya bindiler. Hastaneye indiklerinde hemen odaya gittiler. Bu bütün olanları doktora anlattılar. Doktor dedi ki: “Mercan halüsinasyon görüyor.”. Bunu için ilaçları verip Mercan’a anlattılar. Mercan dedi ki: “Meğer zihnim bana bir oyun oynuyormuş.”. Mercan o ilaçlar sayesinde bir daha halüsinasyon görmedi.
ZİHNİMİN BANA OYNADIĞI OYUN
(Visited 188 times, 1 visits today)