ZİHİN OYUNU

O sabah yine sıradan bir sabahtı. Kahvaltımı yaptım tam evden çıkıyordum ki telefonum çaldı. Telefonu açtım ve bir  adam bana kovulduğumu söylüyordu ama bu nasıl olabilirdi ki ayrıca ses tanıdık değildi. Kapıdan  eve geri girdim. Ne yapacaktım işsiz kalmıştım. Kendime yeni bir iş bulmalıydım. “Acaba nerede?” diye düşünürken kapı çaldı. Kapıdaki yıllar önce kavga ettiğim arkadaşımdı. Neden gelmişti? Bana şunları söyleyip gitti: “Senin yerine beni aldılar.” Anlayamamıştım. Neler oluyordu? Neyden bahsediyordu? Sabahtan beri olan hiçbir şeye anlam veremiyordum. Ben bunları düşünürken kapı tekrardan çaldı. Açmaya gittik. Ama ben daha açmadan kapı kendiliğinden açıldı. Sonra bir irkintiyle uyandım. Meğer zihnim bana bir oyun oynuyormuş. Gördüklerimin hepsi rüyaymış.