Zaman makinesiyle Atatürk’ün yaşadığı yıllara gittim. Atatürk’ü, bir okulu ziyaret ederken gördüm. Sarı saçları ve mavi gözleri vardı. Önce öğretmenlerle konuşup onların sorunlarını dinledi. Daha sonra sınıfları dolaşarak çocukları sevdi. Onlarla konuştu. Derslerini sordu. Yanına yaklaşıp elini tuttum. Bana baktı. Kafamı okşadı. İsmimi sordu. Hüseyin Gökhan dedim. Sohbet ettik biraz. Derslerimin nasıl olduğunu sordu. Ben de iyi olduğunu söyledim. Aferin dedi ve gitti. Zaman makinesine yeniden bindim ve ailemin yanına Ankara’ya geri döndüm. Yaşadıklarımı onlara anlattım. Atatürk’ü çok seviyorum.
(Visited 14 times, 1 visits today)