ZAMAN MAKİNESİNDE BEN

Bora arkadaşı Arel ile okuldan çıktıklarında Arel, Bora’ya “Akşam görüşelim mi?” diye sorar. Bora, “Evet.” der ve akşam buluşurlar. Arel bir oyun gösterir, çok güzeldir. Konuşmaları bittikten sonra Bora ondan daha güzel bir şey bulmaya karar verir. Evinde şansına dedektör vardır. Bora bunu alır ve sahile gider ama bir şey bulamaz. Ormana gider. Tam umudu kesilmişken dedektör bağırmaya başlar. Sinyaller çok yüksektir. Bora hemen kazar ve bir kutu oyunu bulur. İsmi “Zaman Makinesi”dir. Eve götürüp açar. Açtığı anda başka bir yıla, iki bin kırk sekize gider. Her yer robotlarla doludur. Esnaf batmış, tüm işleri robotlar yapıyordur. Camları robotlar siliyordur. Bora bir anda “Neden?” diye bağırır ve kendini yatağında yatıyor olarak bulur. Bunların hepsi rüya mıydı, diye kendine sorar. Birisi ona böyle bir şeyin olacağını söylese imkansız derdi ve zaten rüyaydı.