İşte nihayet zaman makinesini icat ettim. Sonunda çok güzel oldu. Artık bu makine sayesinde istediğim zamana gidebilirim. Şimdi düşünüyorum. Acaba en çok hangi yıllarda eğlenirdim? Geçmişe mi gitsem geleceğe mi? Düşündüm durdum. Babamın bana anlattığı hikayeler aklıma geldi. Bu hikayeler babamın çocukluk anılarıydı. Zaman makinesini ayarladım tam 45-50 yıl öncesine gitmeye karar verdim. Zaman makinesini döndürdüm. Artık babamla ben 7 yaşında olduk. Trabzon’dayım Babam daha ufacık bir çocuk sokaklarda oynuyor yaz tatilinde anneannesinin yanına gelmiş. Babamı uzaktan seyretmek çok komik. Bende babamın evinin karşısında bir evde oturuyorum. Babamı arkadaşları çağırdı sokakta oyun oynuyorlar. Evler çok küçük sokaklar küçücük. Bazı sokaklarda asfalt yerine yerde taşlar var. Arabalar yok. Bütün çocuklar mahallelerde oyun oynuyorlar hiç araba geçmiyor. Babamın tableti bile yoktu ama arkadaşları ile koşup top oynuyorlardı.
Düğmeye bastım bugüne geri döndüm. Babamın anlattıkları da tam böyleydi.