ZAMAN MAKİNASI

Yıl 2022, birkaç hafta sonra liseye giriş sınavı var. İstemsizce olsa da ders çalışmam gerekiyor. İstediğim liseye çok gitmek istiyorum. Dersim bittikten sonra arkadaşlarımla dışarı çıkıp hava alacağım. Dersim bitti, eşyalarımı alıp dışarı çıktım. Arkadaşlarım beni aldılar, alışveriş merkezinde ilk olarak yemek yedik, sonra ders çalışma için birkaç tane test kitabı aldık. Sonra beraber bir kütüphaneye uğradık. Biraz aldığımız kitapları çözdük. Herkesin işi bitince azıcık etraftaki kitaplara baktık. Herkes kendine göre enteresan duran kitabı aldı. Ben hala bir kitap bakıyordum. Bir tane kitap buldum. Kitabın adı “Zaman yolculuğu” idi. Kitabı aldım, okumaya başladım. İlgimi çekti açıkçası. Kitabı satın aldım, eve gittim ve bütün gün kitabı okudum, aynı zamanda da araştırdım. aklıma

takılan soruları internete yazıp baktım. Gün bitti, yatıp uyudum. Gün pazar. Kahvaltımı yaptım, azıcık telefonda bakınıp dinlendim. Sonra bir çikolata alıp dersime çalışmaya başladım. Dersim bittikten sonra pijamalarımı değiştirip dışarı çıktım. Etrafta gezinirken bir hurdalığın önünden geçtim. Hurdalıkta gözümü gezdirirken yumurta şeklinde bir makine gördüm. Makineye yaklaşıp içine girdim. Kapı birden kapandı. Hurdalıkta kimse olmadığı için kapı kendi kendine kapanmış olmalı. Kapı açıldığında her yer mavi ışıkla kaplı. Etrafımdaki herkes garip giyinmiş, evleri çok yüksek ve her tarafta gökdelenler vardı. Etrafa bakınıp yürürken, birisine çarptım. O da bana benziyordu. İlk olarak ondan özür diledim. Sonra geçip giderken aklıma bir soru takıldı. Acaba o adam gelecekteki ben miydim? Kafamda bir sürü soru vardı. Hemen yanına gidip adını sordum. Onun da adı Aras’tı. Bana onunla evinde buluşmamı istedi. Evine gittiğimde ilk olarak sorduğum tek şey “Zaman Makinesi” kitabıydı. Bana o kitapla ilgili bütün yaşadıklarını anlattı. Dürüst olmak gerekirse şaşırmamıştım. Çünkü onun eskiden yaşadıklarını şuanda ben şuanda yaşıyordum. O anlattıkça devamını getiriyordum ve zaten benim geçmişten olduğumu çoktan anlamıştı. O yüzden özel bir çözümü vardı. Beni geri 2022’ye göndermek için benim buraya geldiğim makineyi tekrardan kullanılabilir hale getirdi ve bana neler yapmam gerektiğini söyledi. Tam gidecekken omuzuma bir el dokundu. Ben buraya gelirken birkaç serseriyle göz göze geldiğim için onlar sandım, ki değillermiş. Benim gelecekteki halimmiş, çok korkmuştum. Bir an omuzuma soğuk bir el dokununca serseriler sandım. Kendi zamanıma 2022’ye dönüce rahatladım. Madem ki annemler günlerdir beni arıyorlarmış. Onlara geleceğe gittiğime inanmayacaklar arkadaşımın evinde kaldığımı söyledim. İnanmamalarından daha iyiydi, azar işittim ama umursamadım.

(Visited 56 times, 1 visits today)