Tarih dersi birçoğumuzun yakından ilgilendiği bir ders olmalı çünkü bu dünya ve toplum hepimizin içinde bir yerlerde gizli. Bu yer kalp de olabilir genler de beyin de… Ben üçünde de olduğunu savunuyorum. Bilim tarihi beynimize, sanat tarihi kalbimize ve savaş tarihi de genlerimize işlenmiştir. Peki neden en önemlisi ve en genişi savaş tarihidir?
Genlerimize işli olan savaş tarihidir çünkü savaş tarihi insanın işleyişi ile bağlantılıdır çünkü genler soyut ve somut olarak bizi oluşturur. Genler aynı zamanda her şeyi oluşturur vücutta; kalp, beyin, akciğer ve en önemlisi yeni insanlar. Bu da savaş tarihinin kalbi yani sanat tarihini ve beyin yani bilim tarihini oluşturur. Ancak kavga olduğu sürece insan ders alır ve bir şeyler öğrenmeyi başarır. Ancak kavga ve keder olduğu zaman insan en derin istekleri ve hislerine ulaşabilir.
Bunlara birer örnek vermek gerekirse, Einstein bilim ve savaş bağlantısının en iyi örneklerindendir. Savaş sırasında Yahudi olduğundan kaçmıştır sürekli ve savaştan nefret etmiştir. Aynı zamanda atom ile çalışmalar yapmıştır ve bu çalışmalar yanlış kişilerin eline geçince milyonlarca ölüme sebep olmuştur. Ancak o zaman insanlık dersini almıştır.
Sanat eserlerinin birçoğu tarihi olayları anlatır ve bu olayların çoğu savaşlardan ibarettir. Örneğin dünyaca ünlü ressam Picasso’nun çizdiği Guernica. Bu savaş karşıtı resim, İspanyol İç Savaşı’nın sonuçlarını en acı şekilde sürrealizmin katkılarıyla insana sunar. Aynı zamanda birçoğumuzun Anıtkabir’de gördüğü Tekalif-i Milliye tablosu savaş içindeki Türk halkının nasıl dayanışma içinde acımasız durumlara karşılık verdiğini anlatır.
Savaş tarihi insanın ruhiyatına da değinir her seferinde. İnsan ilkel duygularını bazen saklamaya çalışsa da her tarihi simgenin bir kırılma noktasını görmüşüzdür. Kral Menelaus karısı Helen’in kaçırılması sonucu yıllar sürecek bir savaş başlattı. Diğerleri kendi fikirlerini benimsesin diye ilan edilen cihatlar, yapılan Haçlı Seferleri… Açgözlülük ve kibir hanedanlar arası kavgalara, iç savaşlara ve isyanlara sebep oldu. Para isteği; ülkelerin yok olmasına, kültürlerin hiçliğe karışmasına, umutların sönmesine, dillerin ve insanların unutulmasına neden oldu.
Anlayacağınız savaş tarihi insanın kendisine, ruhuna ve bedenine işler. Bunu inkar etmek kesinlikle yanlıştır çünkü savaş, kavga ve üstünlük isteği ancak ölen insanda olmaz. Haberlerde ve tarih kitaplarında gördüğümüz barışçıl insanların, onlar farkında olmasa bile, en derinlerinde yani genlerinde milattan önceden gelen ve insanın bilincinin oluşmasını sağlayan bu ilkel duygular mevcuttur. Bu duygular ancak cahillikten arınarak derinlere ve bir daha açılmamak üzere kelimelerin arasına, kitapların içine ve bilginin kendisine saklanır.