Hiç kendi kendinize oturup “acaba bir gücüm olsaydı ne olurdu? “ veya “hangi güç beni yansıtırdı?” Diye düşündünüz mü? Peki elinizde sadece iki tane seçenek olsa ve bunlardan birini seçmeniz gerekseydi hangisini seçerdiniz? Birinci seçeceğimiz; bir daha hiçbir şeyi unutmamak. İkinci seçeceğimiz ise; yaptığınız işlerden yorulmamak.
Herkese göre değişkenlik gösterebilen bu seçenekleri düşününce bana göre en iyi özellik bir daha yorulmamak olurdu. En büyük nedenlerden biri öğrenci olmam sanırım. Belki de bir iş yerim olsaydı veya sürekli sunum yapan 
biri olsaydım bu düşüncem değişirdi. Fakat şu anda bulunduğum konumdan bakılınca benim için en iyi özelliğin bir daha hiç yorulmamak olduğunun sonucuna varıyorum. Aslında baktığımız zaman her yorgunluğun ardından güzel bir şey çıkıyor. Mutlaka verdiğiniz emeğin karşılığını alıyorsunuz. Emeğimizin karşılığını almak gerçekten de çok güzel bir şey. Bir anda bütün yorgunluğunuz geçiyor birileri yaptığınız işi beğenince. Hatta bu düşüncem ile alakalı çok güzel bir söz var. “Bugün içinde bulunduğunuz mücadele, yarın ihtiyacınız olan gücü geliştiriyor.” —Robert Tew. Bu söylediklerime bakılınca fikrim değişmiş gibi dursada hala hiç bir zaman için yorulmamayı tercih ediyorum. Söylediğim şey her ne kadar güzel ve pozitif de olsa negatif özellikleri benim için daha ağır basıyor. Örneğin sınavlara hazırlanırken bir süre sonra yoruluyoruz ve istediğimiz gibi çalışamıyoruz. Böyle bir durumda hiç yorulmassam istediğim gibi sınavıma çalışır ve verimli çalıştığım için de unutmam. Böylelikle bir taşla iki kuş vurmuş olurum. Bunun gibi verilebilecek birçok örnek var. Bir de unutmamanın pozitif ve negatif tarafların inceleyelim. Zihinsel süreçler üzerine çalışma yapan araştırmacılar ‘istemediğimiz, ihtiyacımız olmayan anıları unutabiliriz ve anılarımız duruma göre uyarlanabilir’ diyor. Yani eğer ki unutmamız gereken bir anımız var ise onu unutmalıyız. Eğer gereğinden fazla şeyi aklımızda tutmaya çalışırsak bunun hem fiziksel hem de mental açıdan bize faydası olacağını düşünmüyorum. Eğer ki bize faydası olmayacak düşünceleri hatırlamayacaksak unutmamanın hiç bir faydasını göremeyiz. İyi yönlerine öğrenci gözüyle bakacak olursak ise; bir okuduğumuzu tekrar tekrar okumak zorunda olmayacak olmamız, birilerinin söylediği, size verilen görevleri bir yerlere not almaya gerek kalmadan hatırlayabilecek olmamız gibi örnekler verebiliriz.
Ancak unutmak kötü bir özellik değildir. Aksine en insani durumlardan biridir.“Anımsamak bir tür buluşmadır. Unutmak ise bir tür özgürlüktür.” Demiş Lübnan asıllı Amerikalı ressam, şair ve filozof Halil Cibran.
Bütün bu söylediklerime göre siz olsanız unutmamayı mı seçerdiniz yoksa yorulmamayı mı?