Daha önce çıktığınız bir yolculukta hiç gittiğiniz yere varmanıza ne kadar kaldığını sordunuz mu? Hepimiz bir zaman çocuk olduğumuzdan ve o zamanlar ne kadar sabırsız olabileceğimizi bildiğimden bunu evet olarak kabul ediyorum. Tek istediğimiz bir an önce oraya varıp eğlenmekti. Ancak zaman geçince anlıyoruz ki bütün güzel şeyler yolculuk sırasında oluyor. Mesela güzel sohbetler, gördüğünüz onca güzellik, ve arabadan indiğinizde bacaklarınızda hissettiğiniz o uyuşukluk. Gittiğimiz yeri güzelleştiren aslında bunlardır ve yolculuk olmadan gideceğimiz yerin hiçbir anlamı kalmaz.
Hayat bir yolculuktur bence. Her anı, her saniyesi bu yolculuğun parçasıdır ve kimse bu yolculuğun sonuna gelmek istemez değil mi? İstemeleri delilik olur zaten. Bu yolculuk sırasında tabi ki inişler ve çıkışlar olacak ama önemli olan her zaman devam edebilmek. Yolun yarısında tekerin patlamasına benzer bu ama kimse oracıkta tekeri patladı diye arabasını bırakıp geri dönmeye çalışmaz. Bazen tekeriniz patlar sizin yapmanız gereken ise yeni bir teker takmadan önce kaldığınız yere bir bakmak olmalı, hemen devam etmeye gerek yok. Yolculuğun zorlandığınız kısımları daha rahat geçenlerden daha akılda kalıcı ve etkili olur. Mesela yanından geçtiğiniz bir dağı tamamen unutabilirsiniz ama engebeli bir yoldan geçerken yolun hemen yanından akan nehri unutmazsınız. O nehir size o anda huzur verir ve sizi devam etmeye teşvik eder. İşte hayatta da güzel zamanlardan çok zor zamanlara önem vermek gerekiyor. Çünkü o anlar düşündüğünüz kadar kötü değildir. O anları iyice karıştırıp içinde mutlaka sizi devam etmeye iten bir şey bulabilirsiniz. Bu ister kötü geçen bir sınav olsun ister değer verdiğiniz birinin güvenini kaybetmek olsun. Bu tür şeyler yaşadığınızda durup onları düzeltmeye çalışırsınız ki bu da benim verdiğim teker örneğine uyuyor.
Kısaca bu hayat denen yol içinde düşündüğünüzden çok daha fazla şey barındırır. Ne de olsa şeytan ayrıntıda gizlidir değil mi? O ayrıntılara önem verip bu yolun her zaman bir sonu olduğunu unutmadan yaşamak lazım. Önceden dediğim gibi yolda her zaman inişler ve çıkışlar olacak ve sizin de ne olursa olsun devam etmeye çalışmanız lazım ancak devam etmek kolay değildir ve emek ister, bazen düşündüğünüzden de fazla. Ve de bunları düzeltmek sadece ve sadece bizim elimizdedir. Vereceğimiz kararlar ise bu yolculuğu eşsiz yapar. İşte bu yüzden gitmeye değer yerlerin kestirmesi yoktur.