Yeni Çağ, Yeni Parklar

Dünya her geçen gün, hatta saniye gelişmekte. Tabi gelişimin olması için değişimde olmalı. Buda demek ki bu hızlı akıma ayak uydurmalıyız. Her alanda. Bu alanlardan çok önemli bir tanesi ise güzel bir geleceğin anahtarı çocukları. Eğer güzel bir gelecek istiyorsak çocuklarımıza değer vermeli, onların güzel bir çocukluk yaşamaları için elimizden geleni yapmalıyız. Araştırmalar gösteriyor ki çocukların karakter oluşumunda sosyalleşmenin çok büyük bir etkisi var. Eskiden çocuklar vakitlerini sokaklarda ebelemece, saklambaç gibi oyunlarla geçirirlerdi. Bu tip aktiviteler çok iyidir çünkü hem egzersiz yapıp sağlıklı kalırlar, hem de akranlarıyla zaman geçerek eğelenirlerdi. Lakin devirler değişti. Ne eskisi gibi mahalleler kaldı ne de komşuluklar. Tabi doğal olarak çocukların dışarıda geçirdikleri vakitte azaldı. Bu büyük bir sorundu çünkü hem çocukların sosyalleşmesi daha zordu hem de hareketsizliğin getirdiği sorunlar yaygınlaşmaya başladı. Bu duruma bir çözüm getirilmeliydi. Bu çözüm ise çocuk parklarıydı. Tekrardan çocukların eğelenebileceği bir ortam vardı. Çocuk parklarının yaygınlaşması 2000’lerin başında gerçekleşti. Yaklaşık 20 yıl önce. Ve maalesef o zamandan bu yana parklar hakkında çok büyük bir değişim olmadı. Arabaların yakıt türü değiştirdiği, tuşlu telefonların yerlerini dokunmatik telefonlara bıraktığı bu dönemde parklara nerdeyse dokunulmamış. Çocuklardan doğadan kopup ekranlara yapıştığı bir çağda bu çok saçma ve bu değişmeli. Değişen her şey gibi parkların yapısı, tasarımı değişmelidir. Benim gözümde günümüzün koşullarına en uygun çocuk parkları şöyle olmalıdır.

Öncelikle günümüz dünyasının en büyük sorunlarından biri parkları da ele geçirmiş, her yer betonla kaplı. Kaldırımlar olmasın demiyorum ama bütün park betondan yapılma. İdeal bir parkın yeşille iç içe olması lazım. Çevresi yayalar için geçişi kolaylaştırmak için ya halı ya da betondan yapılabilir fakat parkın içindeki bütün yol ve patikalar bence odundan yapılmalı. Betonun aksine doğayla iç içe olan bir malzemedir odun.

Çocuklarını izlemeleri için ebeveynlere kamelyalar yapılır genellikle. Bence çocuklar içine benzeri bir sohbet yeri olmalı. Normalde bu sohbet alanlarının içerisinde oynanabilecek kutu oyunları olmasını önerirdim fakat kutu oyunları çok rahat kaybolabilecek parçalardan oluşuyor. Bunun yerine benim önerim büyük satranç taşları. Yaklaşık bir metre olan bu taşların başına bir şey gelmesi çok zor. Böylece çocuklar diğer fiziksel oyunların yanında beyinlerini de geliştirebilirler. Bunun yanında parkın her yerine üzerinde ilginç bilgiler yazan tabelalar konulabilir. Böylece genel olarak daha bilgili bir kuşak yetiştirilebilir.

Şunu söylemek gerekir ki sadece bu değişiklikler çocukları parklara getirmeyebilir. Lakin bu ve bunun gibi değişiklikler, parkların tanıtımı gibi adım adım çocuklar açık hava da vakit geçirmeye alıştırılabilirler.

 

(Visited 2 times, 1 visits today)