O gün sokaklarda şenlikler, gösteriler düzenlenmişti. Çocuklar etrafta “YAZIYOR, YAZIYOR, YARIN CUMHURİYET İLAN EDİLECEK” diye bağırıyordu. Bir anda Ata’mız sokağa çıkıverdi ve dedi ki: “Efendiler, yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz.” Herkes Atamızı alkışladı. Millet sokağa çıkıp yeni moda elbiseleri ile gezdi. Gece oldu, herkes heyecanla sabahı bekliyor, uyuyamıyordu. Sabah oldu. Herkes dışarı çıkmış neler olacağını bekliyordu. Ve işte o an geldi çattı. Cumhuriyet ilan edildi. Herkes bir yandan sokaklarda koşup dans ederken içlerinde şehitlerimizin acısını yaşıyorlardı.
Düşünsenize o zaman da yaşayan herkes özgür değildi ama Ata’mız sayesinde Türkiye Milleti özgür kaldı. O gün herkes ailesi, akrabası, sülalesi kim varsa bir araya geldiler. Herkes birbirini kucaklamış, ağlıyorlardı: “ARKADAŞLAR, BİZ CUMHURİYETİ TÜRK KADINIYLA, TÜRK ERKEĞİ İLE ZOR ŞARTLAR ALTINDA KAZANDIK.” Çoğu aile sevgilisini, annesini, babasını, kardeşini, hatta bütün ailesini kaybetti. O yüzden lütfen her gün Cumhuriyet’i sanki o günmüş gibi kutlayalım. Biz bu milleti Atamız, askerlerimiz, kardeşlerimiz, annelerimiz, babalarımızla kazandık. BİZ BU MİLLETİ TÜRKİYE İLE KAZANDIK.
