Bu yaz tatilinde de eskiden yaptığım gibi İzmir’e gidip tatilimin büyük bir kısmını anneannem ve kuzenlerimde geçireceğimi düşünüyorum. Benim anne tarafım da baba tarafım da İzmir’de olduğu için bütün akrabalarım oradalar bu yüzden yaz tatillerinin neredeyse hepsini orada geçiriyorum. Hem bayramı da İzmir’de olduğum bir zamana denk getirince bütün akrabalardan aldığım bir harçlığım oluyor. Ankara’da ise neredeyse hiç akrabam yok bu yüzden bayramlarda İzmir’de olmayı tercih ediyorum. Ama şöyle de bir gerçek var ki filmlerde duyduğunuz “ev gibisi yok” cümlesi gerçekten doğru. Eğer aranızda uzunca bir süre boyunca evinden uzak kalmış olan varsa evine döndüğünüzde nasıl hissettiğinizi bilirsiniz. Benim de okul biter bitmez İzmir’e gidip Eylülde yani yaz tatilinin sonunda eve döndüğüm olmadı değil ve gerçekten evimi özlemiş oluyorum. Daha doğrusu yalnızlığı. Söylediğim gibi bütün akrabalarım İzmir’de ve her zaman başımda birisi oluyor. Evde ise odamda tek başıma durabiliyorum çünkü sadece kendi ailemle olduğum için her yer insanla dolup taşmıyor.
Bu yaz yani 2018 yazında da artık benim için bir gelenek değeri taşıdığından elbette İzmir’e gideceğim ama geçe yıllarda olduğu kadar uzun süreli kalmak istemiyorum. Çünkü artık sorumluluklarım var ve onlardan geri kalmamalıyım. Yazları dahil tüm yıl bateri dersi alıyorum ve belki bazılarınız bilir, müzik nankördür. Eğer siz onu bırakırsanız o da sizi bırakır. Eminim aranızda artık günümüzde çok yaygın olan piyano enstrümanını çalan vardır. Artık kime sorsam piyano çalıyor ya da eskiden çalmış. Eskiden piyano çalmış fakat uzun zamandır çalmayan birine bir şeyler çalmasını söylersiniz ve size çalamayacağını çünkü unuttuğunu söylediğinde inanmazsınız ve abarttığını düşünürsünüz. Ama gerçekten durum öyledir. Çalamaz. Yani hiçbir şey bilmeyen birine göre çalar elbette. Ama eskiden olduğunun yanından bile geçemez. Bırakın yıllarca hiç tekrar etmeyip unutmasını, 1 ay boyunca enstrümanı eline almazsa yine büyük bir miktarda geriler. Kendimden biliyorum çünkü 1 hafta boyunca neredeyse hiç çalışmadığım için bileklerim bir kaç metronom yavaşlamıştı. Bu yüzden yazın derslerime ara vermemek için olabildiğince Ankara’da kalacağım. Yaz tatilinde bir de İstanbul’a gidebilirim belki. Çok olmasalar da orada da bazı akrabalarımız var. Ama orada çok duracağımı zannetmiyorum çünkü nedense İstanbul’dan pek hoşlanmıyorum. Fazla kalabalık bence. Yukarıda da söylediğim gibi yalnızlığı kalabalığa tercih ederim. Belki yazın bir yerde iş bulurum ve harçlık yaparım bilemiyorum. Okul bir bitsin de…