Yanınızdayken Kıymetini Bilmelisiniz

  Küçükken babamla çok iyi anlaşırdık babam her zaman istediğim her şeyi yapar ve alırdı  babamı çok severdim artık büyümüştüm ve liseye geçmek için hazırlanıyordum.Bir gün derslerime daha verimli çalışmak için rehber öğretmenime telefonumu verdim.Okulum bittikten sonra eve geçtim ve biraz dinlendikten sonra bilgisayardan proje ödevimi yapmaya başladım proje ödevimi yaparken bir anda internetteki bir siteden bir mesaj geldi.Mesajın kimden geldiğine bakarken babamın annemi aldattığını ve babamın hesabını açık unuttuğunu öğrendim.Olayı öğrendiğime babama çok tepki verdim.Babam ise böyle bir şey olmadığını başka birilerin babamın hesabına girdiğini söyledi babama inanmadım.Çünkü babam olduğuna dair kanıtlar görmüştüm baba bu kanıtları gösterdiğimde benim ona bir oyun oynadığımı söyledi.Ben ise”baba seni seviyorum ben sana neden böyle bir şey yapayım” dedim.Babamın üstüne gittikçe beni suçluyordu ve bana ” artık benim kızım değilsin” dedi.Ben ise o anda çok üzülmüştüm babamı çok seviyordum ona çok değer veriyordum ama artık ne seviyor ,ne değer veriyordum.Anneme ise babamdan neden ayrılmadığını sorduğumda kardeşlerin ve sen çok küçüksünüz babanıza çok ihtiyaç olucaksınız babana fazla tepki gösteriyorsun insanın ağzından sinirlenince böyle kelimeler çıkabilir dedi ve bu babanla benim aramda bir şey artık babanı affet dedi.Ben ise babamı hala affetmek istemiyordum çünkü o cümleyi sadece bir kere değil bir kaç kez söylemişti.Bu olay gitgide uzuyor babam benden özür diliyor ama ben babamı hala affetmiyordum ta ki  kötü bir haber gelene kadar babam trafik kazası yapmış ,hastanede yoğun bakımda olduğu söylendi.Hemen hastaneye gittik ve babamı bekliyorduk beklerken annem babamın beni ne kadar sevdiğini ve bana ne kadar değer verdiğini ,bu olayın babam ve annem arasında olduğunu ve benim babama karşı böyle bir tavır koymamamı bir kez daha söyledi.Hemşire içeri girebilmemizi söyledi şimdi ise ben babama iyileşmesi için yalvarıyordum.Babamın yanına gittiğimde çok halsiz görünüyordu artık gitmemiz gerekiyordu babama sarıldıktan sonra hastaneden ayrıldık .Annem yolda giderken babamın değerini bilmediğimi ve daha çok değer veremem gerektiğini söyledi babamın bana her imkanı sunduğunu ve eğer babam yaşamazsa daha farklı bir hayat maruz kalıcağımızı söyledi.Eve gittiğimizde annem babamla benim en değerli anılarımızı anlattı.Gerçekten çok güzel anılarımız vardı.Doktorlar artık her şeye hazırlıklı olmamızı söyledi.İşte o sabah uyandığımda babam artık yoktu.Ve o an anladım ki değerini bilmediğimiz her an bizi başka bir hayat yaşamaya mahkum ediyor.