Bir gün enerjim hiç olmadığı kadar düşüktü .İlk hava kötü olduğundan mı acaba diye düşündüm ama o yüzden değildi.Çünkü hiçbir zaman bu kadar kötü hissetmemiştim.Hissetiğim hissi size anlatmak istiyorum; yerimden kalkmak istemiyorum,konuşmak istemiyorum,karamsarım ve kötü bir his var içimde.Ben de uyumaya karar verdim.Belki yorgunumdur diye düşündüm ve uyudum.Gözlerimi açtığımda hiç tanımadığım bana ciddilikle bakan iki çift kahverengi göz gördüm.Ama uyumuş gibi yapıyordum ki eğer bir şey konuşurlarsa dinleyebileyim diye.Ama ağızlarını bıçak açmadı.Gözümün kenarı ile etrafa bakıyordum ama bomboş .Birden çok yüksek bir ses duydum yerimden fırlayacaktım neredeyse.Bir anda herkes olduğum odadan ayrıldı ve başka bir yere gittiler.
Bir kaç gün orada kaldım .Ama keşke hiç uyumasaydım demiştim çünkü bana zorla bir şeyler yaptırıyorlardı yapmayınca da acımasız cezalar veriyorlardı.Orada 1 ay kaldım artık ümidi kesmiştim içimden “hayatım boyunca burada kalacağım “diye düşünüyordum.Akşamdı ve her yer karanlıktı biri içeri girip beni uyandırdı ve bu en yakın arkadaşım,kardeşim ve arkadaşlarıydı.Çok sevindim hemen onlarla o mekandan bir şekilde kaçtık.Evimize gittik annem perişan olmuş bir şekilde yanıma geldi ve ikimiz de birbirimize sıkı sıkı sarıldık.O sırada arkadaşlarım ve babam da polise haber verdiler ve onlar tutuklandı ,biz de geride kalan hayatımıza devam ettik.
