Vapurları seven çocuk hikayesinde güzel hikayeler okudum. Birkaç bölümünü özetleyerek anlatmak istiyorum. Fırat hikayenin kahramanıdır. Fırat, yerinde duramayan vapurları seven bir çocuktur. Fırat’ın dış görünüşü; sarı saçlı, kahverengi gözlü ve uzun boyludur. Kardeşi Emre ise; sarı saçlı, kısa boylu ve kahverengi gözlü bir çocuktur. Fırat ve Emre’nin kedisi vardır ve adı Tebeşir’dir. Fırat her zaman vapurlara binip balon satarmış. Fırat balonlarının rüzgarda uçmaması için balonlarını vapurun arka tarafındaki koltuklara bağlıyormuş. Vapurun arkasına bağladığı balonlar rüzgarda savruldukça hem rengarenk bir vapur görüntüsü veriyor hem de vapurun içindeki yolcuların pencereden daha renkli bir manzara izlemesini sağlıyordu. Emir’de evlerinin penceresinden abisinin balonlarının bağlı olduğu vapuru izlemeyi çok severmiş. Vapurlar o kadar evlere yaklaşıyormuş ki ev sahipleri vapurdaki yolculara yiyecek verebiliyorlarmış. Yolculara ve Fırat’a yiyecek veren ev sahiplerinden biri ve Fıratların komşusu olan Meliha Hanım’dır. Meliha Hanım; beyaz saçlı, siyah gözlü ve uzun boylu bir hanımefendidir. Tarihi bir yalıda yaşayan Meliha Hanım’ın en iyi dostları penceresine konan kargalarmış. Meliha Hanım ani bir kararla yalısından taşınmaya karar verir. Bir süre bakımı iyi yapılan yalıya aylar geçtikçe bakılmamaya başlanır. Önce balkonu yanan ve yıkılan yalı aylar sonra bakımsızlıktan çöplüğe döner . Bu sırada vapur kullanan yolcularda artan bu çöplük görüntüsünden hoşlanmadıklarından vapur kullanımında zaman içinde azalma başlar ve vapurlar kullanılmaz hale gelir. Bir süre sonra Meliha Hanım geri döner ve yalısını eski haline döndürmek için çalışmaya başlar. Hikaye bu şekilde Meliha hanım, Fırat ve yeni gelen pek çok karakter ile devam ediyor.