Vahşi Yaşam

“Gelirim ama bir şartım var. Sen ben yokken evi temizleyeceksin.” dedi anne kaplan.

“Canımsın annem. Söz veriyorum anne. Yoldaki köpeklerden çok korkuyorum. Köpekler yüzünden okula gidemiyorum.” diye karşılık verdi yavru kaplan.

“Umarım sözünü tutarsın Ahsen.” Kaplan emin olmak istiyordu.

“Bana güvenebilirsin anne.” Yavru kaplan kendine güveniyordu.

Anne kaplan bu sözleriyle kapıdan ertesi sabah geri dönmek üzere bavuluyla çıktı. Anne kaplanın bu akşam nöbete gittiğini, bu akşam evin boş olduğunu anlayan çakal bunun büyük bir fırsat olduğunu anlamıştı. Çakal, büyük bir leşin kokusunu almıştı. Keyifle salona girdi.

çakal ile ilgili görsel sonucu

“Bu akşam parti var. Herkesi davet edeceğim. Kalk da şu içecekleri ortaya koy.”

“Dalga mı geçiyorsun?” Yavru kaplan afallamıştı. “Anneme evin tertemiz bulacağına söz verdim ben.”

Çakal umursamadı ve arkasına bakmadan gitti. Çakalın haber verdiği leş kokusunu alan akbabalar zili çaldı. Yavru kaplan camdan avını gözlemledi. Yaklaşık yirmi kişiyi seçiyordu. Zilin sesini çakal da duymuştu. Yavru kaplanı kenara itti ve akbabaları evin içine saldı. Yavru kaplan, anne kaplanın yüzünün nasıl bir hal alacağını görmek bile istemiyordu. Müzik sesi, cips kokusu başka hayvanları da çağırdı. Yelkovan akrebi kovaladı. Akbabalar ve çakal, ziyafetin tadına sonuna kadar vardılar. Sabaha karşı beklenmeyen saldırı sona erdi. Erdi ermesine ama yıkım yavru kaplanın toparlayacağı gibi değildi. Kapılar tırmıklanmış. Cips ve içecekler masadan yerlere doğru göç etmiş. Ev tanınacak gibi değildi. Bu yaşanmamalıydı. Yavru kaplan kendini bu sefer vahşi yaşama uyum sağlayabileceğini kanıtlayamadı.

yavru kaplan ile ilgili görsel sonucu

Annem: “Ahsen iyi misin? Daldın gittin yine. Emin misin ben gittiğimde evi toparlaya bilecek misin? Bak bu işin üstesinden gelemezsin. Uyarmadı deme.”

Yavru kaplan, anne kaplanı hayal kırıklığına uğratamazdı. Etrafta faydalanmak isteyen çok fazla çakal ve akbaba vardı. İyi düşünmesi gerekiyordu.

“Aslında doğrusun. Ödevlerimi yapmalıyım anne. Üzgünüm.”

“Sorun değil tatlım. Geldiğimde beraber toplarız.”

Annem evden çıktı. Abim salona gitti ve parti yapacağından söz etti. Ben odama çekildim ve kitap okuyup müzik dinledim.

Belgeselimin sonu yavru kaplanın itilmesiyle değil çakalın aç kalmasıyla son bulmalıydı. Yarın sabah hayal kırıklığını yaşatacak olan yavru kaplan değil çakal olacak.

 

(Visited 592 times, 1 visits today)