Beyaz bir odada uyanmıştım. Tek hatırladığım şey şuydu: Benim için normal bir pazar günüydü. Ödevlerimi bitirmiş, şöminenin karşısında oturup en sevdiğim kitabı okuyordum. Sonra annem bana alışveriş yapmam gerektiğini söyleyince, üstümü giyinip dışarı çıktım. Annemin listeye yazdığı her şeyi almayı bitirdikten sonra, eve geliyordum. Eve gelirken aldığım kedi mamasıyla yavru kedileri besledim. Eve geldiğim zaman, annemin istediği eşyaları mutfağa bırakarak odama gittim. Ama bir gariplik vardı; saat altı buçuktu. Genellikle babam şu ana kadar eve gelmiş olurdu. Garip diye düşündüm, ama odamda kitabımı okumaya devam ettim. Saate baktığımda dokuz olmuştu. Uyumam gerektiği halde, anneme dışarı çıkıp kedileri besleyeceğimi söyleyerek dışarı çıktım. İyi ki babamın iş yeri yürüme mesafesindeydi. Bu sayede babamın iş yerine on beş dakikada ulaşmıştım.
İçeri girdiğim zaman bir şeylerin ters olduğunu anlamıştım; içeride kimseler yoktu. Korkmuştum çünkü babam bir robot fabrikasında çalışıyordu ve içeri girince beni babam yerine robotlar karşılamıştı. Babamın ofisine gittiğimde orada beni kapıda karşılayan robotun ta kendisi duruyordu. Ekranındaki çizikten anlamıştım. Gözlerim karardı ve burada uyandım…