Kendimi bildim bileli yurt dışında bir üniversitede okumak istiyordum. Küçüklüğümden beri o üniversitenin hayallerini kurup kendimi orada düşünürdüm. Orayı kazanmak için çok çalışmam gerektiğinin hep farkındaydım. Ama hep daha çok zamanımın olduğunu düşünür ve ders çalışmayı o kadar önemsemezdim. Arkadaş grubumdan o üniversiteyi isteyen sadece ben değildim. Benimle beraber o gruptaki en yakın arkadaşım olan Su da orayı kazanmak istiyordu. Bazen birlikte olduğumuz günler o üniversite hakkında konuşur ve çalışmaya başlamak için birbirimizi hırslandırırdık. Artık çalışmaya başlayacağız dedikten bir gün sonra yine kendimizi dışarıda gezerken bulurduk. Yarın çalışırız, haftaya çalışırız gibi cümleler kurmak artık alışkanlık haline gelmişti. Bu arada arkadaş grubumuzdan kişiler eksiliyor, ders çalışmaya başlıyorlardı. Eskisi kadar her gün beraber olamıyorduk ama iletişimimizi de tamamen kesmemiştik. Arada buluşuyor yine eğleniyorduk.
Zaman hızla akıp geçmişti. Artık ben de istediğim üniversiteyi kazanmak için çalışmaya başlamıştım. Dışarıya eskisi kadar çıkmıyor ve ders çalışıyordum. Arada bir arkadaş grubumla dışarıya çıkıp bir yerlere gidiyorduk. Eve döndüğümüzde ise yine ders çalışmaya başlıyorduk. Hepimizin hayatı dersten ibaret olmuştu ve bu hepimizin canını sıkıyordu. Birbirimize sınava çok az kaldığını ve sınavdan sonra eskisinden daha çok eğleneceğimizi söyleyip duruyorduk. Bir süre daha hayatımız böyle sıkıcı bir şekilde devam ettikten sonra sınav günü gelmişti. Hepimiz çok çalışmış ve sınava hazırdık. Aramızda sonucu kötü olan birinin olacağını bile düşünmüyordum. Sınav çıkışında eskiden gittiğimiz bir kafede buluştuk ve sohbet edip yemeklerimizi yedik. Hem sınavımın iyi geçmiş olması hem de bütün arkadaşlarımın mutlu olması benim de mutlu olmamı sağlamıştı. Artık eski günlere dönmüştük ve gerçekten de dediğimiz gibi daha çok eğleniyorduk. Her buluşmamızda zamanın nasıl bu kadar hızlı geçtiğini düşünüyorduk.
Artık sınav sonuçlarının açıklanacağı güne gelmiştik. Sonuçlara hep beraber bakmak için bir araya geldik. Hepimiz istediğimiz yerleri kazanacağımıza emindik ama yine de içimizde bir stres vardı. Fakat bu stres hiçbirimiz için çok uzun sürmedi. Çünkü gerçekten de istediğimiz yerleri kazanmıştık. Çok uzun zamandır istediğim üniversiteye gidecek olmanın heyecanını, mutluluğunu yaşıyordum. Ayrıca Su da benimle beraber yurt dışında okumaya gelecekti. Beraberliğimiz yine bozulmayıp devam edecekti. Sonuçlarımızı kutlamak için hep beraber tatile çıkma kararı almıştık. Bir ay sonrası için rezervasyon yaptırdık. Bu sırada Su ile birlikte üniversite için başvuru yapmıştık. Cevaplarını heyecanla bekliyor, her gün cevap gelmiş mi diye kontrol ediyorduk. Rezervasyon yaptırdığımız zamandan sonra bir ay geçmişti ve şu anda uçaktaydık. Doyasıya eğleneceğimiz iki hafta bizi bekliyordu. Gittiğimiz ilk gün eşyalarımızı odaya yerleştirip direkt dışarı çıkmıştık. Daha ilk gündü ama biz fazlasıyla eğlenmeye başlamıştık. Bazıları yamaç paraşütü yapıyor biz de onları izliyorduk. Kısacası her günümüz çok güzel geçiyordu. Bu arada üniversiteden cevap gelmişti ve kabul edilmiştik. Tatilden dönmemize bir gün kala üniversiteye kabul edilmemizi kutlamak adına bir yerlere gitmiştik. Hepimiz çok mutluyduk ve çok eğleniyorduk. Hiçbirimiz tatilin bittiğinin farkında bile değildik. Biz eğlenmeye devam ederken birinin telefonu çalmıştı. Ailesi sabah kaçta evde olacağımızı ve hepimizi kahvaltıya beklediğini söylemişti. Bir anda hepimiz durduk ve saate baktık. Uçağın kalkmasına bir saat kalmıştı ve bizim havaalanına gitmeden önce eşyalarımızı toplamamız gerekiyordu. Olduğumuz yerden hızla çıktık ve otele gittik. Her yer çok dağınıktı ve gördüğümüz her şeyi bavullarımıza atıyorduk. Uçağın kalkmasına sadece yarım saat kalmıştı ve artık herkes uçağa yetişebilecek miyiz stresini yaşıyordu. Her şey çok hızlı gelişmişti ve kendimize geldiğimizde havaalanındaydık. Üzerimizde son anda uçağa yetişmenin verdiği bir rahatlık vardı ve yaşadığımız koşuşturmanın verdiği yorgunluk hemen uykuya dalmamızı sağlamıştı.