Merhaba, ben Bilge. Bu arada kız kardeşimin adı da Selin. Bugün kaç haftadır beklediğim gün. Çünkü biz bugün ailecek Fransa’ dan Finlandiya’ya gideceğiz. Valizlerin hepsi kapıda duruyordu. Sonra annem beni aşağı çağırdı. İnmeden önce iyice etrafıma baktım ve aşağıya indim. Arabamızın arkası çok genişti. Kardeşim ile birlikte arabanın arkasına yerleştik. Annem yukarı kattan Poppy’ i indirdi. Poppy , Selin ve bizim köpeğimizdi. Onu da annem bizim yanımıza koydu ve yolculuk başladı. Biz kardeşim ile önce biraz oyun oynadık. Poppy ‘ de bize bakarak uyudu. Sonra annem kitap okumamızı söyledi. Okuduktan sonra biz de uyuyup kalmışız. ”Patt!” diye bir sesle uyandık. Arabanın lastiği patlamış. Babam onu değiştirirken biz de kardeşim ve Poppy ile hava almaya çıktık.Annem” Kaybolmayın!” dedi. Küçük , orman gibi bir yer vardı. Ormana girmeden hemen önümüze bir kirpi çıktı ve fırlarcasına ormana daldık. Ormanın derinliklerinden gelen bir ayı sesi bizi çok korkuttu ,koşarak annemlerin yanına geldik. Oraya ulaştığımızda , babam lastiği tamir etmişti. Biz de arabaya binip yola devam ettik. Babam, 4 saat araba sürdükten sonra bir yerde durup piknik yapmak için mola verdik. Bu arada Poppy, bir su birikintisinin içinde yuvarlanmaya başladı, biz gülme krizine girmiştik. Artık akşam olmaya başlamıştı ve biz ”Yolda ne yapalım?” diye düşünüyorduk.Sonra annem dedi ki: ”Hadi birbirimize korku hikayeleri anlatalım.” Annem anlatırken ,anlatılanlardan çok etkilendiğimiz için ,önümüzde korkunç bir kız belirdi ve çok korktuk. Sonra zaten uykuya dalmıştık. Uyandığımızda babam değişik bir yoldan gidiyordu. Sanırım taşlı bir yoldu ve aşırı hızla gidiyordu. Biran önümüze rampa çıktı ve artık uçuyorduk .Hemen şunu yaptım: gözlerimi kapatıp, dilek diledim ve açtığımda ise karşı yola geçmiştik. O anki bağırışımı duysanız, kulaklarınız kanardı. Poppy fırladı, annem ürkmüş bir şekilde bakıyordu. Aileme ”Beni bu adrenalin epey bir acıktırdı.” dedim. Bunu, tam da bir kasabanın içinden geçerken demiştim .Bir kafede yemek yedikten sonra yola devam ettik. Babam sonunda ” Finlandiya’ ya gelmeye son 1 saat …” dedi. Kardeşim ile birlikte Poppy ile oynadık ve dışarıdan geçen arabaları saydık. Artık Finlandıya’daydık ve babam arabayı park eder etmez eski arkadaşlarımın yanına ,Poppy ile fırladık. Onlar beni, ben onları çok özlemiştim. Başımızdan geçen bütün olayları anlattım.
Unutulmayan Yolculuk
(Visited 43 times, 1 visits today)