UNUTTUNUZ MU?

‘’Bugün benim doğum günüm. Ancak sabah hiçbir şey yokmuş gibi karşılandım unuttuklarını sanmam sonuçta onlar annem ve babam değiller mi? Ama bir dakika bu sessizlik hiç güzel değil hem 1 hafta öncesinden kendime elbise de almadım! Yoksa… Gerçekten unuttular mı?’’ Diye düşünürken kapı çalmıştı ben bakarım deyip kapıya koştum. Bu sefer kesin arkadaşlarım, diyerek kendimi sakinleştirdim. Daha ‘’Kim o?’’ bile demeden kapıyı açıp ‘’ HOŞ GELDİNİZ!’’ diye bağırdım ancak gözümü açtığımda karşımda yalnızca bizim büfeci Ahmet amca duruyordu. Aradan yaklaşık iki buçuk saat geçmişti aklımdan ‘’Fazla vaktim kalmadı bu durumdan kurtulmalıyım, onlara bir şekil de hatırlatmalıyım.’’ diye geçirdim. Annem odama girip, hadi hazırlan, dedi. Ben nereye, diye sorduğum da ise düğüne gidiyoruz, demişti. E, elimiz mahkum mecbur kalkıp hazırlandım. Arabaya bindik, 20-25 dakika sonra bir kafeye gelmiştik. İçeride bir bayan bize yolu tarif etti merdivenlerden çok mutsuz çıkıyordum, o büyük resmi görene kadar. Benim resmimdi ve üzerinde ‘’İyi ki doğdun’’ yazıyordu. Sadece 2 dakika içerisinde o kadar çabuk eğlenip mutlu oldum ki sadece yaşayabilirsiniz…