Hafızanızı kaybedeceğinizi öğrendiniz ve yaşamınıza dair sadece bir anınız kalacak, bu anı hangi anı olurdu gibi bir soru bence zor bir soru. Çünkü hayatım boyunca yaptığım her şeyden memnunun ve hiçbir şeyi veya hiç kimseyi unutmak istemem. ama zorunda kalsam o anı Kahramanmaraş’ta geçirdiğim bir gün olurdu:
Sabah uyanmıştım. Uyandığım gibi ayakkabımı giyip futbol oynamıştım . Futbol oynadıktan bir süre sonra ikizim de gelmişti ve onunla maç yapmıştım. Futbol oynarken o kadar eğlenmiştik ki aradan 30 dk. geçtiğini fark etmemiştik. Balkonda anneannemle, dedemle, teyzemle, kuzenlerimle, annemle, babamla, ikizimle, dayımla kahvaltı yapmıştık. Kuzenim ve ikizimle birlikte bilgisayar oyunu oynadık. Çok eğlenmiştik ama uzun bir süre oynamak çok sıkmıştı. Bu nedenle sanal dünyadan çıkıp gerçek dünyaya döndük ve saklambaç oynadık. Evimiz büyüktü, bu nedenle saklambaç çok eğlenceli oluyordu. Uzun bir süre boyunca saklambaç oynadık ve yorulmuştuk. Öğlen yemeğimizi yedik. Kuzenlerimle ve dayımla eniştemin okuluna gittik. Orada büyük bir futbol sahası var. Bu nedenle evde oynamaktan çok daha eğlenceli oluyordu. Birlikte maç yaptık ve sonra içecek içtik. Eve geldiğimizde akşam olmuştu. Eniştem mangal yapmıştı. Eve geldiğimizde yemeğimizi yedik ve sonra “isim şehir hayvan” oynadık. Daha sonra saklambaç oynadık. Sabahtan saklambaç oynamanın farkı gece oynadığımızda hiçbir şey görüyorduk. Evet, kabul ediyorum, biraz tehlikeli ama ben bu riski göze alıyordum. Saklambaç oynadıktan sonra biraz dinlenip televizyon izledik. Saate baktığımda 22.00’ydi. Erkenden uyudum.