Ülkemizde sanatın gelişmesi için öncelikle çocukluk çağında ebeveynlerin seçimleri ve yönlendirmeleri yerine çocukların kendilerinin tercihleri doğrultusunda hareket edilmesinin faydalı olacağını düşünüyorum. Mesela 5 yaşında bir çocuğun müzik enstrümanlarıyla dolu bir odaya girip istediği tüm enstrümanlara dokunduğunu, seslerini tanıdığını hayal edelim. Çok hoş bir görüntü olmadı mı? Baterinin etrafında meraklı gözlerle dolanıp, gitarın tellerine tek tek dokunup, kimseler ona karışmadan, engel olmadan oturup yan flütten ses çıkarmaya çalıştığını… Onlarla kendi diliyle tanışması ne güzel olurdu?
Bir odada da kara kalem, kağıtlar, tuvaller, akrilik boyalar ve resme dair her ne varsa onlar olsun. Bir diğer odada heykel, seramik; diğerinde yüksek sesle müzik çalıyor ve dans ediliyor, başka birinde şiirler yazılıp okunuyor…
Çocuklar seçtikleri sanat dalında yine kendi seçtikleri şekilde ilerliyorlar. Başka bir şey denemek istediklerinde yine kararlarına saygı duyuluyor olsun. Çünkü insan hangi konuda yetenekli olduğunu, veya neye ilgisi olduğunu denemeden nasıl bilebilir ki?
Ayrıca bir alışveriş merkezinde gezerken amatör bir müzik grubunun yaptığı müzik eşliğinde dolaşmak veya amatör heykeltıraşların yaptığı heykellerden oluşan bir parkı gezmek bence sanatın yaygınlaşması için uygun ortam oluşturabilir.
Bol sanatlı günler dilerim.