Hayatımda en çok istedğim 2. hedefime ulaşmıştım, pilot olmak. Bu noktaya gelmek için çok çabalamıştım, elimden gelenin en iyisini yapmıştım. Bir akşam uçuştan sonra kabin ekbiyle akşam dışarı cıkmıştık ve yarın öğlen de uçuşumuz vardı geri Ankaraya dönüyorduk. O gece çok güzel ve hızlı geçmişti neler olduğunu anlayamamıştım bile, birazda içmiştim tabii.
Akşam kalacağımız otele vardığımızda çok yorgundum hemen odama geçip yatmıştım. Sabah her şey çok hızlı gelişmişti, kendime geldiğimde havaalanındaydım. Herkes başıma toplanmış bana bakıyordu, ilk başta ne olduğunu anlayamamıştım fakat havaalanının içindeki tabelalara ve saate baktığımda tam da olmam gereken yerde olduğumu anlamıştım fakat bir sıkıntı vardı o da üniformam ve diğer eşyalarım otlede kalmıştı, en azından uçuşa daha 3.30 saat vardı. Bir an önce otele gidip eşyalarımı almalıydım, hızlı davranıp hemen havaalanından çıktım, otele vardığımda benim kaldığım odaya çıktım fakat oda temizlenmişti bir snraki müşteri için hazırdı. Odada bulunan eşyalar acaba nereye koyuluyor önce onu bulmam gerekiyordu. Sondunda bulmayı başardım fakat odanın içerisinde birçok eşya ve valiz vardı acaba hangisi benimdi? Tam 30 dakika harcadıktan sonra bulmuştum ve şimdi çabucak havaalanına geri dönmem gerekiyordu. Havaalanına geldiğimde direkt buluşma alanına gittim ve kabin ekibiyle buluştum. Hava durumuna baktıktan ve tüm olasılıkları değerlendirdikten sonra uçağa doğru yola koyulduk. Uçağa vardığımızda tüm hazırlıkları yapmak için işie başlamıştık, çok kısıtlı bir süremiz vardı ve 20 dakkika içerisinde bütüm hazırlıklarımızı tamamlamamız gerekiyordu ki yolcuları uçağa alabilelim. Yolcuları aldıktan ve kapıyı kapattıktan sonra piste doğru yola koyulmuştuk. Pistin başına geldiğimizde motorlara tam güç verip kalkışı gerçekleştirmiştik. Ankaraya geldiğimizde iniş için son hazırlıkları yapıyorduk ki yolculardan birisi fenalık geçirdi ama kimse neden olduğunu anlayamamıştı. Ankaraya teker koyduğumuzda uçak durur durmaz kapıya ambülans yanaştı ve hastayı hemen aldı. Tüm uçağı boşaltıktan sonra en son uçaktan biz ayrılmıştık. En sonunda eve gitmek için havaalanından çıkmıştım, otoparktaki 2 gündür beni bekleyen arabama binip evin yolunu tutmuştum.
Eve vardığımda ise küçük kızım ve eşim beni dört gözle bekliyordu, eve geldiğim için mutluydum ve 10 gün boyunca uçuşum olmayacağı bu yüzdende ailemle vakit geçireceğim için de çok mutluydum. Keşke her zaman ailemin yanında olabilseydim.