Bir varmış bir yokmuş bir dünyada bor madeni olarak ve kültür olarak birinci olan bir ülke varmış. Bir çok ülke Türk kültürünü benimsemiş ve kendi ülkesinde yaşatmaya çalışıyormuş. Bu ülkenin adı Türkiye-imiş. Türkiye kültürü her yerin dillerindeymiş. Bir gün madencilerden yedi yüz kişi ayrılma zorunda

kalmış. Türkiye’nin tekrar birinci olması için yedi yüz madenci daha olmalıymış.o kişiler ayrılmadan iki gün önce”MADENCİ OLMAK İSTEYEN KALMASIN”adlı bir kampanya yapılmıştır.O kampanyaya katılan dört yüz kişiden sadece iki yüz kişi madenci oldu.Türkiye beşinciliğe düşmüş.

Bir çocuk cumhur başkanına mektup yazdı.

    Mektupta şunlar yazıyordu:

Sayın başkanım Türkiye’nin beşinciliğe düştüğünü gazetelerde okudum.Bu konuyla ilgili bir fikrim var.Fikrim şudur:Gereksiz oyuncakları başka ülkelere satalım.Kazandığımız parayla yeni kazma aletleri alalım hemde oyuncak madeni açarız.Ama bunları yapacaksanız lütfen her milletin kendi kültürü yaşanmasını ve her ülkenin eşit olduğunu söylemenizi istiyorum.Başkan bu öneriyi kabul etmiş mektuptaki her şeyi yapmış. Toplantılarda bunların hepsini konuştu.Dünyada artık Mustafa Kemal Atatürk’ün sözü gerçek olmuştur.Sözünde “Yurtta barış,dünyada barış” demektedir.Mektubu yazan çocuğa ödül verilmiştir ve mutlu mesut yaşadılar.