Sevgili annem, sevgili babam, bütün ailem ve sevgili Türk Halkı,
Bu benim yazdığım son mektup olabilir…
Ben ne yaparsam yapayım, bu ülkeyi koruyacağım…
Bu halk, bu şehir ve tüm bu ülke benim için dünyalar kadar önemli…
Bu not sevgili annem için,
Beni doğurduğun için güneşler kadar teşekkür ederim…
Eğer ben gelmezsem, bana lütfen mektup gönder.
Şehit olmazsam, yanıt veririm!…
Sevgili babam,
Beni özlersen özleme. Sen benim için topraksın!
Sen beni en genç yaşta annemle bıraktın. O bana bakamıyordu…
Sen mektup atma bana, git ve öyle söyle!
Benim en değerli arkadaşım Ardahan,
Benimle tüm bu zaman boyunca olduğun için sana Mars’tan bin tane teşekkürler. Sen benim için değerden daha değerlisin. Sen ve ailen bize çok yardım ettiniz ve ben bu yardımı geri vereceğim…
ve son olarak Berin, Merve ve Ateş,
Sizinle birlikte geçirdiğimiz tüm vakitleri ben hiç unutmam… Siz, arkadaşlığımız ve birbirimize olan sevgimiz her saniye ateş gibi yanıp hiç sönmemektedir.
Neyse, Pasta Lavista Türk Halkı