Günlerden çarşambaydı yine arkadaşımın zorlamasıyla sergiye gelmiştim sergide çok fazla tablo vardı hepsini anlamak imkansız. Ezgi yüzünden her yeri gezmeye başladık ben bu işleri gereksiz buluyorum genelde ama arkadaşımı kırmamak için onunla gezmeye mecbur hissediyordum çünkü o benimle her yere geliyor ben de onunla vakit geçirmeyi seviyorum. Tüm bunları düşünürken Ezgi bana çok güzel bir tablo gösterdi ve bir tablodan ilk defa etkilenmiştim. Sanki bana tam istediğim dünyayı yansıtıyordu bunca kalabalığa rağmen tablonun önünde uzun uzun düşündüm, acaba Dünya böyle olsaydı ne yapardık? İnsanlar nasıl yaşardı? Hayvanlar daha mı güvende olurdu? Sorularımın cevaplarını benden başka cevabını verebilecek başka biri yoktu. O zaman hayallere daldım. Dünya toz pembeydi, herkes masumdu mutluydu. Çünkü ortada bir yalan yoktu. Para yoktu. İnsanlar üç beş kuruş kazanmak için sağlıklarını yitirmiyorlardı ya da ailelerini harcamıyorlardı, çocuklarda stres yoktu çünkü eğitim sistemi bir sınav üstüne kurulu değildi. Çocuklar hiç ilgi alanı olmadıkları konulardan geleceklerini belirleyecek bir sınava girmiyorlardı gençler hayatlarından memnumdu ne bir sınav vardı hayatlarında onların hayatlarını belirleyecek ya da bir ekonomik sıkıntı herkes mutlu mutlu geçinip gidiyordu. Hayvanlar ise öldürülmek zorunda kalmıyordu herkes onlara saygı gösteriyor nasıl bir insana davranıyorlarsa hayvanlara da öyle davranıyorlardı. Kadınlar ise yapmak istemedikleri ya da daha doğrusu yapmak zorunda olmadığı şeyleri yapmadığı için öldürülmüyor ya da küçük çocuklar daha bebekken öldürülmüyordu. Hayat ne kadar da güzeldi bu tabloda keşke gerçek dünyamızda böyle olsa diye iç geçirerek çıktım sergiden…

Toz Pembeler
(Visited 5 times, 1 visits today)