Tiyatro bizim sanat dünyamızı geliştirmemize yardımcı olur. Bizler tiyatrolara sanat dünyamızı geliştirmek, sosyalleşmek, eğlenmek ve insanların emeklerini görmek için gideriz. Bu nedenle biz insanların sık sık tiyatroya gitmesi çok önemlidir.
Oyuncular sahnede senaryoyu unutursa ne olur hiç düşündünüz mü?
Eminim ki her oyuncu sahnede bir repliğini unutmuştur. Böyle bir hatayı tiyatro dünyasındaki çoğu kişinin yapabileceğini ve o kadar çok önemsenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Genellikle oyuncu repliğini unuttuğunda karşısındaki onu toparlamaya çalışır veya hemen doğaçlama yapıp oyunu kurtarır. Eğer ben oyun sırasında herhangi bir repliği unutsaydım gerçekten çok endişelenirdim, her ne kadar endişelenmeme gerek olmadığını bilsem bile… Çünkü bir oyunu oynarken tüm seyircilerin sana baktığı düşüncesi beni korkuturdu hele öyle bir anda. Eğer böyle bir olay olursa bence repliği unutmuş oyuncudan ziyade, oyunu kurtaran kişinin işi daha zor. Kırılmış bir vazoyu tamir edip, parçalarını yapıştırmak gibi… Kırılan vazo kırılmıştır, kırıldıktan sonra kendisini her ne kadar istese de düzeltemez. Ta ki bir başkası gelip o vazoyu tamir edene kadar.
Bence oyuncuların işi gerçekten çok zor. Senaryo ezberlemek bence bu işin en zor yanı. Her oyuncunun replik ezberleme taktiklerinin olduğunu düşünüyorum. Kimisinin ritim yaparak ezberleyebileceğini, kimisinin ise o repliği birçok kez okuyarak ezberlerleyebileceğini düşünüyorum.
Tiyatroya gelen seyircilerin bazıları, oyuncuların bizim için hazırladıkları oyun için özenli giyinmeye dikkat ederler. Bazı insanlar böyle bir davranışın fazla gereksiz olduğunu, bunun sadece bir tiyatro olduğunu, bu kadar çok kafamıza takmamamız gerektiğini söyleyip dururlar. Ama ben böyle düşünmüyorum. O sahnedeki herkes sırf bizi eğlendirebilmek için haftalarca çalışırken bizim rahat bir giysi ile gelmemizi bir saygısızlık olarak görüyorum. Sizce de bu fazla bencilce değil mi?
Hiç biz koltuklarda oyunun başlamasını beklerken perdenin arkasında yaşanan olayları merak ettiniz mi? Ben merak ettim ve hala da ediyorum. Biz orada oturup beklerken, perdenin arkasındaki kimi insanların belki de ilk oyunu olacaktır, kimilerinse belki yüzüncü oyunu… Eğer benim ilk oyunum olsaydı kesinlikle yerimde duramazdım, inanılmaz heyecanlanırdım. Sahneye çıktığım andan itibaren o oyunu başarıyla bitirebilmek için elimden gelen her şeyi yapardım. Peki ya ilk oyunu olmayanların? Onların da aynı ilk oyununu oynayan kişi kadar heyecanlandığını düşünüyorum.
Unutmayalım ki tiyatroyu oynayan kişiler eğer bizim için bu kadar emek veriyorsa yaptıklarına, bence onlar için bizim de bir şeyler yapmamız gerek!