The Breakfast Club(Kahvaltı Klübü) bir John Hughes klasiğidir. Kısaca John Hughes‘a da değinmek isterim özellikle 80’lerin ikon haline gekmiş bazı filmlerinde imzası olan senarist. Bu filmlerden bazıları Home Alone(Evde Tek Başına), Pretty In Pink, Bebek Firarda’dır.
Film Simple Minds’ın Don’t You(Forget About Me) şarkısıyla ve David Bowie’den şu alıntıyla başlar
“..ve üzerine tükürdüğün bu çocuklar,
dünyalarını değiştirmeye çalışırken
senin danışmanlığından muaftırlar.
Yaşadıkları şeyin ne olduğunun
oldukça farkındaydılar..”
Claire, Allison, Brian ve Andrew aileleri tarafından okula bırakılır bir de tek başına yürüyerek gelen John vardır. Cumartesi günü sabah 7 den akşam 4’e kadar farklı sebeplerden cezaya kalmışlardır. despot okul müdürü Mr Vernon en az 1000 kelimelik kim olduklarını düşündükleri hakkında bir yazı yazmalarını ister. Kütüphaneden çıkmaları yasaktır ve bu birbirinden alakasız 5 kişi aynı odada birkaç saat tıkılı kalacaklardır.
Claire (Molly Ringwald) okulun popüler kızını temsil eder (başka bi şekilde de babasının kızı diye açıklanır dizide), Andrew (Emilio Estevez) sporcuyu, Brian ( Anthony Michael Hall) inek öğrenciyi, John Bender (Judd Nelson) serseriyi, Allison (Ally Sheedy) da içe dönük kimsenin arkadaşlık kurmadığı garip kızdır. Filmde de şöyle tanımlarlar kendilerini : bir beyin, bir atlet, bir çöp tenekesi, bir prenses ve bir suçlu. Önce John’un müdürle ve diğerleriyle atışmasını görürüz. John diğerlerinin ailelerinin taklidini yapar sinirlenen Andrew John’a onun ailesini sorar. John kendi sorunlu ailesini taklit eder John abarttıkça diğerlerinin de asıl kişilikleri açığa çıkar.
Mr. Vernon un çıkmasını fırsat bilerek kütüphaneden çıkarlar ve John’un dolabından esrar alırlar fakat Mr Vernon un onlardan önce döneceğini anlayınca kısa bir yol ararlar fakat bir çıkmaza girerler. Diğerleri endişelenir John ise kendini feda eder ve Mr Vernon’u peşinde spor salonuna sürükler. Vernon’a tüm film boyunca itiraz eden ve ceza olan John olacaktır. John un davranışlarına dayanamayan Vernon onu tek başına bir odaya kitler ki John buradan çıkmanın da bir yolunu bulacak diğerlerinin yanına gidecek ve hatta diğerleri onu Vernon’dan gizleyecektir.
Film ilerledikçe esrarın da etkisiyle belki de ,karakterler hikayelerini anlatmaya başlar. Kimseye dökemedikleri bu sorunları paylaşırlar aile içi geçimsizlik, beklentiler, onlara yüklenilen rol. Filmin en alıcı bölümü derim ben bu kısma. Fakat konuşurlarken bir soru daha açılır bu kadar çok şey paylaşmış 5 farklı yere ait insan pazartesi de okula gelip birlikte olabilirler mi? Hayır olamazlar bu cevabı Claire verir. Diğerleri özellikle de John ona yüklense de hepsi bunun farkındadır ve sebebi arkadaş baskısından çekinmeleridir.
Finale gelirsek Allison Claire tarafından değişime uğratılır. Andrewla Allison ve Johnla Claire de birbirlerinden hoşlanmıştır. Yazıyı en akıllıları Brian’ın yazmasını isterler ve herkes ayrıldıktan sonra Mr Vernon’un bulduğu kağıtta şu yazıyordur:
“Sevgili Mr. Vernon,
Hatamız yüzünden bütün cumartesimizi feda ettiğimizin farkındayız. Kim olduğumuzu sandığımız konulu makale yazmaya zorlamanız çılgınca.
Bizi istediğiniz gibi görün, en basit şartlarla ve en uygun tanımlamalarla.
Ama gördük ki her birimiz birer beyin, atlet,bir çöp tenekesi, prenses ve bir suçluyuz.
Sorunuzun cevabını verdik mi?’’
Bence gençlerin sorunlarını değinen, eleştirisel yönü olan ,hem mizah hem dramı bir arada bulunduran bir gençlik filmi. İzlemenizi öneririm. Herkese dokunucak bir film. Ayrıca filmde oyuncuların da katkısı olduğunu söyleyelim denilene göre Hughes oyuncular istediğinde bazı replikler ekleyip değiştirmiş.