Sizce “Kendini olduğundan az göstermek tevazu değil, budalalıktır.” diyen Montaigne mi, “Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen ‘hiç’ ol.” diyen Mevlâna mı haklı? Öncelikle Montaigne ve Mevlâna’nın kim olduğunu kısaca öğrenelim. İkisi de farklı zamanlarda yaşamış iki önemli düşünürdür. Montaigne, 16. Yüzyılda yaşamış bir düşünce adamıdır ve “Denemeler” adlı eseriyle tanınır. Mevlâna ise 13. yüzyılda Pers İslam düşünürü ve şairidir, en önemli eseri “Mesnevi”dir. Her ikisi de insan doğasını ve insanın kendini gerçekleştirme arayışını ele almıştır.
Montaigne’in “Kendini olduğundan az göstermek tevazu değil, budalalıktır.” sözü insanların kendilerini olduklarından az göstermenin gerçek bir tevazu değil, aslında aptallık olduğunu ifade eder. Tevazu, insanların başarılarını alçakgönüllülükle kabul etmeleri anlamına gelirken, kendini inkâr etmek anlamına gelmez. Bu söz insanı olduğundan az göstermemesi konusunda uyarır. Kendi başarılarını az göstermeye çalışmak başkalarının sizin hakkınızdaki düşüncelerini çarpıtabilir. Bu durum kendinize olan saygınızı ve özgüveninizi kaybetmenize sebep olabilir.
Mevlâna’nın “Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen ‘hiç’ ol.” sözü ise insanların dışarıya en iyi şekilde gözükmeye çalışırken içsel huzuru ve benliklerini kaybettiklerini ifade eder. Ona göre gerçek mutluluk kendi içimizde bulunur, onun için de dış dünyadan çok kendimize odaklanmalıyız. Bu söz bizim potansiyelimizi keşfetmemize yardımcı olur. Başkalarının standartlarına uymadan kendi yolumuzu bulmak hayatta gerçekten tatmin sağlar.
Sonuç olarak her iki düşünür de haklıdır. Kişinin, kendini olduğu gibi göstermek ve olduğundan daha alçak gösterip diğer dış dünyada kim olduğunu umursamamak arasında bir denge kurması önemlidir. İnsanlar kendilerini başarıları dolayısıyla onurlandırırken aynı zamanda kim olduklarını unutmamaya özen göstermelidir. Böylece karşımızdaki insanlara daha saygılı ve anlayışlı bir çerçevede yaklaşabiliriz. Hem dünyada bir şey olmaya çalışırken hem de kendi benliğimizi ve iç huzurumuzu kaybetmeden hayattaki gerçek mutluluğa ulaşabiliriz.