Ahmet kapıdan çıkmadan evvel oturduğu sandalyeye baktı. Kendine çok benzeyen bir gölgenin orada uyuduğunu gördü. Evden çıkamadı. Etrafına bakındı, gölgenin sahibini bulamadı çünkü odadaki tek kişi oydu. Gölgenin kendisine ait olmadığını biliyordu ama yine de emin olmak için sağa sola kaydı. Odada hareket eden bir gölge vardı ama sıkıntı şu ki odada iki gölge vardı. Biri Ahmet’le hareket eden Ahmet’ in gölgesi diğeri odada uyuyandı. Ahmet çok korktu ve yavaşça odadan çıktı. Sonra çok korkunç bir olay yaşandı uyuyan gölgede onunla yürüdü. Ahmet hareket ettiğinde oda hareket ediyor Ahmet durduğunda gölge uyuyordu. Ahmet şok olmuştu. Bu olayı annesine söyleyecekti ama annesi çoktan işe gitmişti. Babası da şehir dışındaydı. Ahmet arkadaşlarına mesaj atacaktı ki servis geldi. Okula da telefon götüremezdi. Ancak serviste arkadaşlarına söyleyip gösterebilirdi. Servise bindi ve olanları arkadaşlarına söyledi. Açıkçası göstermişte oldu. Serviste oturduğu için yerde yatan bir gölge vardı. Arkadaşları da onun kadar şaşkındı. Sonra arkalarından bir gülme sesi geldi. En arka koltukta 5-B sınıf başkanı Ayşe oturuyordu. Ahmet’in arkadaşı Sude “Ne oldu Ayşe” diye sordu Ayşe de dedi ki “Arkadaşının bir Temgesi var”. Ahmet sormuş” Neyim var”. Ayşe tekrarlamış “Temge”. Servis okula varmış. Ayşe aceleyle servisten inmiş çünkü sınıfı derse hazırlaması gerekiyormuş. Ahmet ” Ayşe o ne demek” diye sormuş. Ayşe demiş ki “Şu an açıklayamam, geç kaldım. Birinci teneffüste 5-A’nın önüne gelin açıklarım”. Birinci ders geçmiş ve 5-A’nın önünde buluşmuşlar. Ayşe onlara demiş ki “Temge tembel gölgenin kısaltılmışı. Bu eğer her ayın Temge’nin çıktığı günü yani senin için onu bir şey yapmayı unuttuysan ya da yapmadıysan çıkar. Bir sonraki ayın onunda da yapmazsan sonsuza kadar kalır.” Ahmet inanmamış ama neyi yapmadığını biliyormuş. Ahmet kardeşiyle her ayın onunda onunla vakit geçireceğini söyleyip duruyormuş ama her ayın onunda bugün olmaz bir sonrakine diyormuş. İnanmama sebebi şuymuş ona göre yaptığı şey tembellik değilmiş ama takılmama sebebi kardeşini kırmadan hep yaptığı tehlikeli şeylerden uzaklaştırmaya üşeniyormuş. Yoksa kardeşiyle eğleniyormuş. Bir sonraki ayın onunda gerçekten tekrar olmuş. Ahmet ne yapacağını bilememiş. Ayşe’den yardım istemiş ama Ayşe demiş ki “Sana bir daha bu konuda yardım etmem. Geçen sefer inanmadın. Neden bu sefer inanasın? Geçen sefer dediklerimi hatırla bu da kitap. Araştırmak istersen.” Ahmet kardeşiyle vakit geçirmiş. Fark etmiş ki kardeşi büyümüş ve o kadar uyarıya ihtiyacı yokmuş. Ahmet kardeşiyle Ayşe’nin verdiği kitaba bakmış. Çünkü neden gölge olduğunu merak etmiş. Uyuma sebebi belliymiş ama neden bir gölge? Kitapta” Temge bir gölgedir çünkü yapmayı kabul etmediğimiz ve üşendiğimiz şeyler asla peşimizi bırakmaz.
Tembelliğin Gölgesi
(Visited 172 times, 1 visits today)