Evet, ben de artık eskisi kadar ilgi görmüyorum, biliyor musunuz? Gerçekten ilk üretildiğim günleri çok özlüyorum. O zamanlarda insanlar bana öyle büyülü ve şaşkın gözlerle bakıyorlardı ki ben bile bazen kendime şaşırıyordum. Şimdilerde ise kimse yüzüme bile bakmıyor. Sırf ses olsun diye açılıyorum ve boşu boşuna çalışıyorum. Tabii ki hâlâ beni izleyenler var ama ben çoğunluğu oluşturan kesimden bahsediyorum.
Bahsettiğim bu kesim, beni günde dört ya da beş saate yakın çalıştırsalar da belki sadece bir saat boyunca gerçekten dikkatle izliyorlar. Bunun sebeplerinden birini tahmin etmişsinizdir: akıllı telefonlar. İnsanların akıllı telefonlarına olan ilgilerini gördükçe ilk üretildiğim günlerimi hatırlıyor ve duygulanıyorum. İnsanlar, telefonlarındaki uygulamalara büyülenmiş bir şekilde saatlerce parmaklarını kaydırarak bakıyorlar. Bu durum beni çok şaşırtıyor. Çünkü düşünüyorum: İzledikleri videolar bir gün biter mi? Yoksa sayılamayacak kadar çok video ya da paylaşım mı var?
Bir diğer sebep ise muhtemelen artık bende yayınlanan programların gittikçe saçma bir hâl almasıdır. Ben de bazen düşünüyor ve dikkat ediyorum: “Acaba şu an ekranda olan dizi ne ile ilgili?” Ve gerçekten insanlara hak verdiğim oluyor. O kadar saçma konuları ele alan diziler ve programlar var ki aklınız hayaliniz durur!
Bu durum beni üzmüyor değil. Keşke akıllı telefonların olmadığı, insanların beni ilgiyle izlediği o ilk üretildiğim günlere dönebilsem. O günler, hem benim hem de insanlar için çok daha anlamlı.