Bir akşam, arkadaşlarıma gitmeye karar verdim. Varır varmaz, arkadaşım Lale ile oyun oynamaya başladık. Eğlenceli bir zaman geçiriyorduk fakat oyuna katılmak için ablasını çağırdığımızda, ablası televizyon izlemeye devam etti. Televizyon, sanki hayatının bir parçasıymış gibi gözüküyordu. O an, düşündükçe içim ürperdi, tüylerim diken diken oldu.
Gerçekten de düşününce, televizyon hayatımızda büyük bir yer kaplıyor. Bu bağımlılık, bazen gerçek hayattan kopmamıza ve hayal dünyasına dalmamıza neden oluyor. Abilerimiz ve ablalarımız yanlarında olmasına rağmen, televizyon karşısında onlardan daha büyük kalıyoruz adeta. Sadece aile bireylerimize bakarken değil, arkadaşlarımıza da bakarken ekrana düşüyoruz.
Çocuklar olarak, sürekli bir ekranla karşılaşmak, bizi etkiliyor. Televizyonun olumsuz etkileri var, bu konuda birçok araştırma mevcut. Göz sağlığımızı da etkileyebilen bir unsur. Gözlük takanları gördünüz mü hiç? Kimi doğuştan, kimi sonradan miyop veya hipermetrop oluyor. İnanın ki, bu hastalıklardan biri de televizyonun aşırı kullanımından kaynaklanıyor olabilir.
Elbette, televizyonun sadece olumsuz etkileri değil. Örneğin, belgesel izleyerek çevremizden öğrenebiliyoruz ya da sadece eğlence için kullanabiliyoruz. Ancak, bu kutunun kullanımında dengeyi sağlamak önemli. Kontrolü elinde tutabilenler için televizyon tamam, ama dozunu ayarlayamayanlar için uygun değil.
Sonuç olarak, televizyonun fazlasının zararlı olduğunu unutmamak gerekiyor. Ancak, uygun bir dozda kullanıldığında da olumlu yanları olduğunu söylemek mümkün.