TELEFON

Naz 2 çocuklu bir ailenin en küçük üyesiydi. 4. sınıfa gidiyordu. Ablası ise 11. sınıfa gidiyordu. Ablasının adı Duru’ydu. Birgün Naz ve Duru evde yalnız başlarına kaldılar. Naz evde çok sıkılıyordu. Telefonun başında anne ve babasının aramasını bekliyordu. 1 dk. sonra telefon çaldı. Kimin aradığı yapmıyordu ama Naz hiç önemsememek, anne ve babasının aralığından kesinlikle emindi. Tam telefonu açacaktı ki,  Ablası Duru:                       -Sakin o telefonu açma!  Dedi bağırarak. Naz hayretler içerisinde kaldı. Ablası Duru:                                                              -Kim olduğunu bilmiyoruz o yüzden sakın açma. dedi. Naz kendisinin yeterince büyük olduğunu  düşünüyordu. Bu nedenle onun niye böyle davrandığını hiç anlayamamıştı. O da telefonu açabilirdi. Yine de telefonu Naz değil ablası Duru açtı. Arayan kişi tanımadıkları birisiydi. Onları yanlışlıkla aradığını  söyledi. Hemen ardından anne ve babaları geldi. Naz anne ve babasına artık büyüdüğünü ve bunları yapabileceğini söyledi. Anne ve babası onun büyüdünü ama telefon açacak kadar buyumediğini, büyümesinde bölümleri oldugunu açıkladılar.