Bir gün uzaydan bir cisim geldi. Yere çarptığında ise bir anda tüm ışıklar sönmeye başladı. Bu bir taştı. Taşın üzerinde “son otuz gün yazıyordu”. O sırada teknolojik cihazların otuz gün boyunca çalışmayacağını anlamıştım. Eve giderken teknolojik aletler olmazsa yerine ne koyulur diye düşündüm. Eve geldiğimde yatağıma yattım ve düşünmeye başladım. düşünürken uyumuşum elektronik olan hiç bir şey çalışmadığından dolayı saatim durmuş. Bu yüzden geç uyandım. Annem ve babam kahvaltıyı hazırlamıştı bile. En azından ocak gazlı olduğu için çalışıyordu. Kahvaltımı bitirince arkadaşlarımla futbol sahasına giderken etrafın çok sakin olduğunu fark ettim. kuşlar ötüyordu kargalar gaklıyordu. Çok hoşuma gitmişti. Aslında teknolojik her şeyin çalışmaması o kadar kötü olmayabilirdi Akşam her yer çok karanlık olmuştu. Önümü görmekte zorlanıyordum ama yıldızları izleyebilmek ve ateş böceklerini görebilmek çok iyiydi. Bir an içimden ama şimdi gerekli olan fabrikalar bile çalışmıyor o zaman hiç kıyafet vb. ürünler üretilemeyecek mi diye düşündüm. Aman neyse sonuçta bizde biraz doğaya ayak uydurmayı öğrenmiş oluruz dedim. 21. güne geldiğimizde çok güzel bir bahar günüydü. Çiçekler açmış kuşlar ötüyordu ve hiç sorun yaşanmamıştı bu güne kadar. Okuluma da gidebiliyordum. Keşke teknolojik aletler çalışmasa diye iç geçirdim. İşte o gün gelmişti. Teknolojik aletlerin çalışmasına 1 dakika kalmışken herkes meydandaydı. Kimi teknolojik aletleri çalışmasını istiyordu kimi istemiyordu. son 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1,. Artık teknolojik aletler çalışıyordu. Bir dilek tuttum. Umarım bir daha bu taştan bir tane daha gelir.

Teknolojisiz Hayat
(Visited 3 times, 1 visits today)