Her zaman ki gibi saat 7.00 alarmına uyanmış pencereden dışarıyı izliyordum. Klasik rutinimde olduğu gibi telefonumu elime aldım ve gezinmeye başladım. Karşıma bir gönderi çıktı bir nedenden dolayı bütün teknolojik aletler bir günlüğüne çalışmayacaktı. Teknolojisiz bir dünya düşünemiyordum nasıl olacaktı?
İlk günden başlamıştık ne telefonum ne tabletim ne de herhangi başka bir teknolojik cihazım çalışmıyordu. İlk olarak fırsattan istifade biraz derslerime yoğunlaştım ama genelde internetten konu anlatımı izleyerek çalışırdım b öyle çalışmaya alışık değildim. Alışık olmadığım için bir süre sonra sıkıcı gelmeye başladı. Sonra aklıma konu anlatımlı bir kitaptan çalışmak geldi. Çalışmaya başladım yarım saat geçti ardından testleri çözmeye çalıştım. Hiçbir şey anlamadığımı farkettim ne yapacağımı bilmiyordum. Tabi ki nasıl herhangi bir yazı yüzyüze anlatmanın yerini tutmuyorsa bu da öyleydi karşımda birinin anlatması kadar etkili değildi. Anladığım konuları çözdüm defterimden çalıştım ve biraz mola vermeye karar verdim. Telefonum yoktu farkettim ki yapacak hiçbir şeyim kalmamıştı dışarı çıkmaya karar verdim. Genelde dışarı çıktığımda yine telefonumdan müzik açar kulaklığımla müzik dinleyerek yürürdüm bu sefer bunu da yapamıyordum. Biraz dışarıda dolaştıktan sonra en yakın arkadaşım Gülce karşımda belirdi muhtemelen o da benim gibi ne yapacağını bilememiş ve sokağa atılmıştı. Sohbet, muhabbet etmeye başladık. O da teknoloji olmadan ne kadar zorlandığını bana anlatıyordu. Gerçekten bu kötü bir şeydi hayatımın teknoloji olduğunu farkettim. Daha sonra farklı konulardan konuşmaya başladık farketmeden kendimi kaptırmıştım. Konu konuyu açtı derken havanın karardığını görmüştüm eve gitme vakti gelmişti. Vardığımda annem ve babamın da sıkıntıdan patladığını görmüştüm. Genelde babam bilgisayarında takılırdı. Yeri geldiğinde iş için yeri geldiğinde film, dizi izlemek için kullanırdı ama ondan hiç ayrılmazdı. Annem ise genelde tabletinde olurdu hep film ve dizi izlerdi tabletinin şarjı bittiğinde de televizyondan izlerdi. İkiside hiçbir şey yapmadan oturuyordu. Yanlarına gittim biraz sohbet ettik. Oyun oynayalım mı! Diye sordum şiddetle garipsediler ama o kadar sıkılmışlardı ki kabul ettiler. Kara kara ne oynayacağımızı düşünmeye başladık annemin aklına tabu geldi ama onun için en az dört kişi olmamız gerekiyordu. Kelime türetmece oynamaya başladık. Komik kelimeler ortaya çıkıyordu. Saat geç olmuştu ertesi gün okula gideceğimi hatırladım aynı zamanda da yarın teknolojinin geri geleceğini sevinmiştim. Yatağıma koştum.
Bunun sonucunda aslında teknolojisiz de bir hayat olabileceğini farkettim. Tabi ki kötü yanları da vardı hatta çok fazla vardı ama iyi yanları da fazlaydı.