Babalarımızın döneminde, dijital kitaplar, dijital tahtalar, bilgisayarlar, laptoplar ve tabletler olmadığı için, onlara uzun ödevler verirlermiş. Derslerini kitap üzerinde gerçekleştirirlermiş.
Şu anki dönemde ve gelecekteki dönemde, hep akıllı tahtanın üstüne yazı yazıyor olacağız. Babalarımızın ve annelerimizin döneminde, yeşil tahtalara tebeşirlerle yazı yazıyorlardı. Bu durum, hem sağlık açısından hem de çevre açısından eğitimi olumsuz etkiliyordu.
Şimdiki dönemde, tabletler, laptoplar, telefonlar ve akıllı tahtalar sayesinde, hem çevreye daha duyarlı davranıyoruz, hem de istediğimiz zaman istediğimiz yazıları okuyup, yazabiliyoruz. Öğretmenler, eskiden ödevlerin hepsini teker teker yazmak zorunda kalıyordu. Şimdiki dönemde ise, dijital ortamlarda ödevlerimizi hazırlayabiliyorlar ve hızlıca kontrolünü sağlayabiliyorlar. Bu durumun, dezavantajı ise, hata yaparsak, düzeltme durumunu hocalarımız unutuyor ve o şekilde kalıyor.
Dijital okuryazarlık, yeni nesil gençler için çok önemli ve büyük bir avantaj olup, okuma yazma seviyesinin arttıracağına inanıyorum.