Bir gün Aydan adında bir çocuk evden çıktığında dışarıda çok garip olaylar yaşandığını fark etti. Hatta annesi bile bu olayların içindeydi.Aydan annesinin yanına gittiğinde annesinin onu duymuyor gibi davrandığını fark etti. Annesinin elinde bir alet gördü.Hatta neredeyse herkesin elinde bu aletlerden vardı. Aydan bu aletin ne olduğunu bilmiyordu. Google’da araştırmaya karar verdi. Bu aletin “cep telefonu” olduğunu öğrendi. Google’da cep telefonlarının insanlarda bağımlılık yarattığına dair bir yazı vardı.
Annesi telefona baka baka yakındaki teknoloji mağazasına doğru yürüyordu. Aydan da onunla mağazaya girdi. Bu mağazada kasiyer dışında ki herkes hipnotize olmuş gibi önlerindeki telefonlara bakıyorlardı. Herkes bu haldeyken kasiyerin durumumu yoksa diğerlerinin durumumu daha garipti çözemedim. Kasiyere yaklaştım ve neden kendisinin bu aletle ilgilenmediğini sordum. Bana bu aletin zararlarından ve en önemlisi de insanlarda bağımlılık yarattığından bahsetti. Eve gidince cep telefonunun zararlarıyla ilgili araştırma yaptım ve evimizin duvarlarına bununla ilgili posterler hazırlayıp astım.
Artık annem, her eve geldiğinde telefonunu başka bir odada bırakıp işe gidene kadar telefonuna dokunmuyordu. Birlikte daha çok zaman geçirmeye başlamıştık. En güzeli de artık beni duyuyor ve konuşurken yüzüme bakıyor olmasıydı.
Her ne kadar teknolojik gelişmeler önümüzdeki uzun yıllar boyunca hayatımızda olacaksa da ve de hayatımızı kolaylaştırıyor gibi görünse de, insanların arasına duvarlar örüyor onları birbirlerine yabancılaştırıyordu.
