Bir yaz günüydü. Babam, annem ve ben Antalya’ya gidiyorduk. Konya’da bir parkta mola verdik. Gece saat 03.00’tü. Birden bir adamın yere düştüğünü gördüm. Üçümüz de çok korktuk. Adamın yanında köpeği vardı. Hemen ambulansı aradık. Ambulans hızla geldi. Siren sesi, insanların bağrışları ve köpeğin havlaması gecenin sessizliğinde yankılanıyordu. Ambulans hastayı alıp gitti. Geride köpeği kaldı. Bütün dünya sessizliğe gömüldü. Bu yardım çığlığını bir tek ben mi duyuyorum? Köpeği ağlıyordu. Onu aldım. Sevdim. Arabaya atladık. Onu sahibinin yanına hastaneye götürdüm.
(Visited 62 times, 1 visits today)