Tavşan milleti oldum olası ürkektir, sürekli olarak yüreciği kıpırtılıdır. Gün olur kendi gölgesinden bile korkar… Böyle korka korka yaşamak canlarına yetmiş bir gün tavşanların ve,
-Yahu, bu nasıl iş böyle? Her şeyden, herkesten korkar bir milletiz… Uçarı, koşarı, yiyeni, yemeyeni, sokarı sokmazı, hepsi bizim peşimizde.
Aman şu tavşan milletinden birini elime geçirsem de karnımı doyurup keyfime baksam, derler. Bu kadarı da fazla! Yetsin artık! Kararımız karar.
Varalım öldürelim kendimizi, kurtulalım şu dünya yüzünden! demişler. Kararları gereği hep birlikte suya atlayıp, boğularak öleceklermiş.
Paldır küldür koşup tam suya atlayacakları sırada tavşanların gürültüsünü duyan kurbağalar,
– Aman! Bu ne başımıza bir bela mi geliyor? Korkusuyla kendilerini kaldırdıkları gibi suya atıp kaybolmuşlar.
Bunu gören kocamış bir tavşan zıngadak durup tüm tavşanlara şöyle seslenmiş:
-Durun! Ölmek için o denli aceleci olmayalım!. Gör düğünüz gibi, şu koca dünyada bizden de korkanlar varmış!
img src=”https://www.bestepebloggers.com/wp-content/uploads/2021/05/indir-1.png” alt=”” width=”300″ height=”168″ class=”aligncenter size-full wp-image-142649″ />