Kuş cıvıltılarının olmadığı bir sabaha yorganımdan ayrılmak istemeyerek uyandım. Gerçi dışarıda kuşlar ötse bile duyabileceğimden emin değildim çünkü bütün camlar sonuna kadar kapalıydı kış olduğu için. Sıcacık yatağımdan beni kaldırabilecek olan tek şey kar yağmasıydı. Çünkü kışın yapmayı en sevdiğim aktivite karın yağmasını izlemektir. Camımdan dışarı baktığımda karın bütün gece yağdığını ve yerde de 30 cm civarı kar olduğunu gördüm. Şu anda yağmıyor olsa bile her yerin kar ile kaplı olduğunu görmek bana çok huzur veriyordu. Özellikler de telefonumun rahatsız edici alarmını duyup uyandıktan sonra. Dışarısı bu kadar huzur verici olsa da okula gitmem gerekiyordu.
Bir yandan üşürken bir yandan da kahvaltımı yapıyordum. Televizyonu özellikle açmıştım çünkü okulların kar dolayısıyla tatil edilip edilmediğini merak ediyordum. Fakat televizyonda okulların tatil edilmediğini söylüyorlardı. Buruk bir hal ile kıyafetlerimi giydim. Daha evden çıkmama zaman olduğu için ödevlerimi yaptım. Erkenden kalkıp ders çalışmayı çok severdim. İşlerimi bitirince evden ayrıldım ve yürüyerek okula doğru gittim. Kara bastığımda çıkan ses beni mutlu ediyordu. Sonuçta küçük şeylerden mutlu olmalıyız değil mi ?
Okul servisini beklemem gereken yere varmıştım fakat gelen giden kimse yoktu. Olumsuz hava koşullarından dolayı biraz gecikeceklerini düşündüm. Aradan yarım saat geçti ve ne bir araba ne de bir insan geldi. Ben de eve geri dönmeye karar verdim. Eve döndüğümde annem ve babam okulların tatil olduğunu söylediler. Bunu benden gizlediklerine inanamıyordum. Dün gece erken yattığım için söyleyemediklerini ve sabah da onlardan erken kalktığım için konuşamadıklarını söylediler. Ben de bunu söylemenin bir sürü yolu olduğunu söyledim ve hak verdiler bana. Ama bana küçük bir şaka yapmak istemişler. Bu yüzden televizyondaki haberleri geçen sene çekilip yayınlanan başka bir haber ile değiştirmişler ve ben de ona kanmışım. Biz bunları konuşurken kardeşim de sesimize uyandı ve benimle dalga geçmeye başladı. O okulların tatil olduğunu biliyordu ve bu yüzden uyanmamıştı. Normal zamanda benden daha geç uyandığı için ben de onu uyandırmamıştım evden çıkarken. Sinirli sinirli kıyafetlerimi çıkardım. Islanmış botlarımı ve çoraplarımı kurumalarını için balkona koydum ve rahat, sıcak tutan giysiler giydim. Aileme yaklaşık üç gün kızgın kaldım çünkü bu benim okulların tatil olmasına sevinmemi değil şakanın kurbanı olduğum için sinirlenmemi sağlamıştı. Bu yüzden kendimi kötü hissediyordum.
Bir daha böyle bir durum yaşarsam onlara güvenmektense telefonumda canlı olarak haberlere bakacağım ve farklı kaynaklardan iki veya üç kere kontrol edeceğim. Emin olamazsam birkaç arkadaşıma soracağım. Ama ben de onlara çok büyük bir şaka yapacağım ve onları şok edeceğim. Hepsinden ayrı ayrı intikamımı alacağım. Onlar bana böyle bir şaka yaparak bir şaka turnuvası başlattılar. Ne söyleyeyim, iyi olan kazansın !