Dün annem beni dersler bittiği anda aramıştı beni okuldan o alacakmış çok mutlu oldum çünkü serviste resmen bütün İstanbul’u geziyoruz ardından bizim eve gidiyoruz. Hemen anneme nedenini sordum ve annem memlekete gideceğimizi söyledi az kalsın havalara uçacaktım o kadar mutlu oldum ki çünkü neredeyse bütün arkadaşlarım, çevrem oradaydı bir koşu en yakın arkadaşımı aradım bu haberi vermek için bir hafta kalıyormuşuz ve sabaha orada olacakmışız. Bütün eşyalarımı bir saniyede bavuluma koydum. Annem işine gelince nasıl da hızlı hazırlanıyorsun, dedi gülüştük babam herkes arabaya dediğini duydum ve hemen bagaja bavulumu koydum ve arabaya oturdum. Kardeşim en az benim kadar hızlıydı yolculuk 5 saatti kardeşimle bir köşe yapmıştık abur cubur köşesi canımız sıkılınca ya da canımız abur cubur çektiğinde oradan alıp yiyorduk. Ardından yol kenarında bir köftecide durduk. Orada (oturduğumuz yerde) bebek tavşanlar vardı bir kafeste de tavuk vb. hayvanlar vardı. Kardeşimle birlikte bebek tavşanları yakalamaya çalıştık ama bu resmen imkansız gibi bir şeydi çok hızlı kaçıyorlardı. Sonra bir güzel yemeğimizi yiyip yolculuğa devam ettik ve sonunda gelmiştik. Ne kadar güzel ve huzurluydu memleketim. Uzun zaman sonra doğup büyüdüğüm mahalleye gelmiştik çok mutlu hissediyordum sonra karşıma tanıdık bir yüz ifadesi çıktı bir baktım arkadaşım imiş. Hemen sarıldık, hasret giderdik çok güzel zamanlar geçirdik. Sonraki zamanlarda ise diğer arkadaşlarımla ve büyüklerimle hasret giderdik. Ne kadar özlemişim, ne kadar anlatamam.