Bir gün topluca kamp yapmaya gitmiştik. Bu kamp eğlenceliye benziyordu. Kampa vardığımızda kamp çadırlarımızı kurup yemek yiyecektik ama bir sorun vardı. Ateş yakacak odunumuzun olmamasıydı. Nerel Abi:
– Erol sen odunları toplamaya git.
Erol:
-Ben tek gitmem bir kişi daha gönderin.
Nerel Abi:
-Tamam o zaman Fırat da seninle gelsin.
Fırat ile Erol odun toplamaya giderken bir anda ne görsünler? Fırat ile Erol kocaman bir ayıyı karşılarınla gördüklerinde yerde buldukları kozalakları ayıya atmaya başladılar. Kozalakların işe yaramadığını gören iki arkadaş var güçleriyle kaçmaya başladılar. Ayıdan kurtulduktan sonra kendilerini dik bir yamaçta buldular. Erol bir anda aşağıya düştü ve bayıldı. Fırat onun yanına gidip onu uyandırdı. Sonra da biz buradan nasıl çıkacağız diye düşürken Fırat’ın aklına birşey geldi. Diğerlerinden yardım isteyip bizim bulunduğumuz yere halat atmalarıydı. Erol:
-Onlardan nasıl yardım isteyeceğiz?
Fırat ıslık çaldı ve bunu duyan Nerel abi hızlıca bizi bulup halata bağlayıp çekti. Sonra mekanımıza gittiğimizde yiyecekler pişmiş, hazırlanmış ve masamız kurulmuştu. Yemekler piştikten sonra afiyetle yedik ve çadırlarımıza girip uyuduk.