Ben küçükken en istediğim süper güç görünmezlikti çünkü derslerden kaçardım. Annem diyor ki “Okula gitmesen hiçbir şey öğrenemezsin.” Diğer sevdiğim ve istediğim bir süper güç ise; ışık hızında koşmaktı. Çünkü, kimse beni göremez ve tüm dünyayı bir saniyede dolaşırdım. Ama yine de annem aynı şeyi söyledi.
“O zaman bende iyi bir süper güç seçerim” dedim. 10 kilometre uzağı görebilen bir süper güç seçtim. Ama bir tane daha seçmek istiyordum. Onu da çok hızlı yazabilme seçmiştim. Annem bu sefer “Güzel bir seçim yaptın bence” dedi. Bende çok mutlu oldum. Çünkü annem güzel bir seçim yaptığımı düşünmüş ve benimle gurur duymuştu.
Artık hep annemin sözünü dinleyip, her zaman iyi ve pozitif düşünüyordum. Sonrasında bir gün, annem bir tane daha süper gücü eğlencesine seçmemi istedi. Bende süper dans etme gücünü seçtim. Mükemmel olmuştu. Daha sonra, anneme iki süper güç de kendisinin seçmesini istemiştim. Annem ise süper esnek ve süper hızlı, lezzetli yemek yapmayı seçmişti… Biz “süper güç”lü bir aile olmuştuk.