Stres modern dünyada insanlığın en büyük sorunu. Artık çoğu insan savaş, açlık ve fakirlik gibi sorunları düşünmek yerine kendi hayatlarının nereye gittiği veya gideceği üzerine geriliyorlar. Stresin kötü olduğunu söylememe gerek yok sanırım
Stres; yakında hazırlanmamız gereken kötü, kötü bir hale gelebilecek ya da nasıl kötü hale gelebileceği hakkında durduramadığımız düşüncelerimiz olan olaylara hazırlanmamız için hissettiğimiz duygudur. Ancak stres, fazla veya gereksiz hissedilebilir dolayısıyla hazırlamamız gereken olaya hazırlanmak yerine kendisinden kaçmamıza neden olacak davranışlar sergiletebilir hatta tamamen gereksiz de olabilir. Stresten kaçmanın kötü yolları saymakla bitmez: sosyal medyada gezmek, yemek, uyumak … Bunlardan ben de masum değilim üstelik daha çok gencim, her geçen gün bir sene önceki halimi daha akılsız buluyorum ama bu beni kendi fikirlerimi söylemekten alıkoyamaz!
Ben, genel olarak çok stresli bir insanım. Ne yapıp edip bir şeye stres olurum ve stres olduktan sonraysa bunu gider unuturum ya da daha neye stres olduğumu bilmem, bir anda kalbime bir ağırlık çöker. Beni miktar olarak stres eden şey ödevlerim. Aşırı unutkan bir insanım ve bu yüzden sürekli bir şeyleri, özellikle ödevlerimi, unutup unutmadığımı kontrol ederim. Bu nedenle ya ödevlerimi son dakikaya erteleyip bir çırpıda bitirir ya da erteledikten sonra varlığını unuturum. Bazı öğretmenlerim bu yüzden hep sorumsuz olduğumu sandılar ki haklılar ama sandıkları şekilde sorumsuz değildim. Stresimle yüzleşmek yerine kaçıyordum çünkü. Artık bu alışkanlığımı bıraktım ama bazı şeyler hala beni boşu boşuna stres ediyor. Özellikle resmi ortamlar bende ciddi bir sosyal anksiyeteye sebep oluyor. Sürekli yargılandığımı hayal etmeden duramıyorum. Son olarak gelecekte ne olmak istediğime gelince her zaman korkarım çünkü en küçük bir fikrim yok!
Sizi neyin stres ettiğini bulmak çok önemli ve zor çünkü sizi neyin stres ettiğini bilmezseniz çözümünü de bulamazsınız ama bu hiç kolay bir iş değil. Çünkü insanların çoğu daha kendini bilmez ve tanımlayamaz, başkalarının kendilerini tanımladıkları sözcükleri kullanarak geçinirler. En azından benim gözlemim öyle. Mantıken kendinizi neyin stres ettiğini bulmak gayet zor bir göreve dönüşebiliyor. Özellikle son senelerdeki dikkat süresi düşüşünü göz önünde bulundurursak. Ben beni neyin stres ettiğini anlayamadığım zamanlarda olabildiğince hızlı bir şekilde bunun neyi tetiklediğini, neyin bana stresime neden olan olayı hatırlattığını anlamaya çalışırım. Sonrası zaten su gibi akarak geliyor karşınıza. Ancak bazen neyin stres ettiğini bulsanız da bunun sizi niye stres ettiğini bulmak gerekebiliyor. İşte burası zor olan bölüm
Benim için bu durum genellikle diğer insanlarla ilişkilerimi ilgilendiren stresimle geliyor. İşte burada kendinizi tanımak zorundasınız.
Kendinizden bile sakladığınız özelliklerinizi göz önünde bulundurmalısınız. Mesela benim herkesten sakladığım bir özelliğim kibirimdir. Bunu kimse bilmez çünkü içimdeki egoist mütevazı davranıp içten içe kendiyle övünür. Ancak bunu yazı dışında hiçbir yolla kimseye söylemezdim çünkü çok utanç verici Üstüne düşününce bayağı komik bir durum. Sanırım insanlar utandıkları kişilik özelliklerini kendileri kabul etmedikleri için bazı kişileri sevmeyip neden sevmediklerini bilmiyorlar. Bu arada kişilik özelliği olarak sadece başkalarına nasıl davrandığınız gelmesin, hissedip fark ettirmediğim veya kendim fark etmediğim duygularım olmadı değil.
Bunların hepsinden ziyade elinizde olan en iyi seçenek bunları güvendiğiniz birine anlatmak. Siz benim gibi olmayabilirsiniz ama ben günümün büyük bir bölümünü hayal dünyasında geçiririm bu nedenle de neden stres olduğumu anlayıp problemi çözene kadar gerçekten uzaklaşırım dolayısıyla hep sevdiğim ancak benden farklı düşünen birine bunu söylerim. Bunu söylediğiniz kişi sizi kırmadan yeni bir bakış açısı verebilmeli öbür türlü ya kalbiniz kırılır ya da hayal dünyanızdan çıkamazsınız.
Eğer stresinizin üstesinden gelmek istiyorsanız benim tavsiyem biraz karmaşık. Eğer bu durum ödev, sınav veya iş gibi, sorumluluk gerektiren bir taneyse lütfen hemen işinizi bitirin. Sürekli erteleyip işinizin size göz dağı vermesine izin vermeyin. İnanın şuradaki hiçbir acemi tavsiyemi almayın ama bunu alın. Eğer sosyal bir durumsa sizi stres eden kişiye güveniyorsanız o kişiyle, eğer kişiye güvenmiyorsanız başka bir arkadaşınızla konuşun. Son olarak sizi stres eden şey ciddi bir durumsa arkadaş ve ailenizden hatta güvendiğiniz herhangi birinden destek alın. Herkes zor zamanlardan geçer diyorlar ve bence bu cümle yetersiz. Herkes kendini normalden daha kötü hissettiren bir olay veya olay dizisiyle karşılaşır. Kimse aynı derecede kötü şey yaşamaz önemli olan insanı ne kadar etkilediğidir. O yüzden acılarınızı ne küçümsemeyin ne de abartmayın, akışına bırakın. Ama siz daha kısa versiyonu kullanabilirsiniz ben sadece detaylara takan biriyim.
Sonuç olarak: Üzgün patates olmayın ne kadar stresli olursanız olun iyi kötü bir çözüm vardır ve sürekli olumsuz bakmak, kaçmak bunlardan biri değil. Kendinizi tanıyın, sorunlarınızı paylaşın ve duygularınıza değer verin.