Avlanmak genlerimizde vardır. Yüzyıllardır avcılıkla uğraşmakta olan atalarımız hayvandan hayvana koşar, ailelerini doyurmaya çalışırlardı. Her şekilde amaçları hayatta kalmaktı. Ancak günümüz koşullarında bu hayat mücadelesi insanların gözünde bir “spora” dönüştü. İnsanlar artık zevk için, eğlence olsun diye ormanlarda vahşi hayvanları avlamaya başladılar.
Avcılığın bir spor olduğunu iddia edenlerin sayısı oldukça fazla. Ancak bu saçmalıktan başka bir şey değil. Düşünülünce mantıken spor denilen şeyde en az iki taraf vardır. Ve bu iki taraf yarışırken eşit haklara sahiptir. Ayrıca sporda güç birliği olmalıdır. Mesela 60 kilo bir sporcunun 110 kilo bir sporcuyla aynı sıklette yarışması haksızlık olur. Avlanma “sporuna” bakıldığında ise bir tarafın diğer taraftan fazlasıyla üstün olduğu görülür. Çünkü sporda iki taraf da bir oyunun içinde olduğunu bilmelidir.” Rakibiniz bu kadar çaresizken hala buna bir spor diyebilir misiniz?
Avcılığı kendileri için bir hobi bilenler de var. Etraf hafta sonraları ellerine son model dürbünlü tüfeklerini alıp avlanmaya çıkanlarla dolu. Boş zaman aktivitesi olarak masum canları avlamak, canımız sıkıldıkça hayvanları katletmek ne kadar da eğlenceli(!). Benim bildiğim hobiler daha çok fiziksel ve zihinsel aktiviteleri kapsar, ancak doğaya ve ekolojik dengeye zarar vererek birçok hayvan neslinin tükenmesine neden olan avcılık bırakın sporun insanlığın bile yanından geçemez.
Geçmişe bakıldığında insanoğlunun uzun yıllarca avlanmakla uğraştığı görülür. Zaten avcılığı savunanlar hep bu argümanın arkasında dururlar, “Geçmişte atalarımız da bolca avlanırdı”. Oysa onlar spor olarak değil hayatta kalmak için avlanırlardı. Karınlarını doyurmak, kendi güvenliklerini sağlamak için avlanan atalarımızın çevrelerine, doğaya bizden çok daha fazla saygısı vardı.
Tamamen yanlış anlaşılmak da istemem. Evet, marketten aldığımız ve günlük tükettiğimiz o et için de hayvanlar öldürülüyor. Buna kimsenin sesi çıkmıyor. Çünkü bu bizim temel ihtiyaçlarımızdan biri, beslenme. Tabi burada vejetaryen ve veganlarla anlaşamayabiliriz ancak ben bunda çok bir sıkıntı görmüyorum. Benim lafım avcılığı bir spor olarak görüp tamamen kendi bencilce istekleri için avlananlara. Duvarına heybetli bir geyik kafası asmadan, ayaklarının altına bir ayı postu sermeden de yaşanılabileceğini düşünüyorum.
Zaten zavallı canlıların habitatlarını ele geçirdik, yaşam alanlarına yol yaptık, apartman diktik bir de öldürdükten sonra yanında selfie çekip sosyal medyada paylaşarak “havalı” oluyoruz. Hayvan kürkü paltolar, hayvan derisi çantalarla kendimizi tatmin ediyoruz. Vahşi doğada kalıp açlıktan ölme tehlikesiyle karşı karşıya kalmadıysak, sırf keyif için masum bir hayvanın canına kıyamayız, kıymamalıyız! Bizim nasıl yaşamaya hakkımız varsa aynı şekilde onların da vardır ve kafasına her esenin çıkıp hayvanları avlaması yasal olmamalıdır. Çünkü öldürmenin sporu olamaz, bu katliamdan başka bir şey değildir.