Merhaba! Benim adım Bensu ÖZTÜRK. Hayvanları çok severim. Ama en çok köpekleri severim. Sevmeme ve ısrar etmeme rağmen evde köpek besleyemiyorum. Çünkü her zaman okuldayım, ona vakit ayıracak onu gezdirecek zamanım olmayacak. Küçükken civciv beslerdim, aranızda çoğunuz beslemiştir. Hem bulunması hem de bakılması kolay bir hayvan. Evimizdeki tüm aile bireyleri sabahın erken vaktinde evden çıkıyor, ta ki akşamın geç saatlerine kadar. Düşündüm, araştırdım ve bana uygun bir hayvan buldum. Sabahları uyur, akşamları topunda döner. Bu nedenle bir Gonzales almaya karar verdik. Gonzalesler gündüzleri uyurlar, akşamları ise uyanırlar ve çok hareketlidirler, tam da istediğimiz gibi.
Adı Speedo olan bir gonzalesim vardı. Onu çok seviyordum ama bu yaz, Aydın’dan gelirken vefat etti. Çok ağladım, beni çok kötü ısırmasına rağmen seviyordum onu, o kadar tatlıydı ki yanından hiç ayrılmadım ta ki Aydın’dan Ankara’ya gelirken onu arabada unutana kadar. Arabada (arkada) 5 kişiydik, hepimiz bir an önce çıkmak istiyorduk, çünkü herkes üst üste oturmuştu. Mola verince önce ben çıktım, o kadar kötüydüm ki Speedo’yu arabada unuttum. Orada yemek yedikten sonra hemen aklıma geldi ve hep beraber arabaya gidip arabadan Speedo’yu çıkarttım ve bana bakarak son nefesini verdi. Hayatımın en kötü günü idi. Yol boyunca ağladım. Ve hala onu düşünüyorum. Gonzalesler sıcağa dayanamazmış meğer. Annem arabadan inerken camı biraz açık bırakmasına rağmen sıcağa dayanamadı.
İlk göz ağrımdı;
2 Kasım 2016 (Saat 8.00 Speedi Doğurmuş)
Pet Shop’tan yeni bir tane aldık. Adını Speedi koydum. Eve gidip Speedo’nun eski kafesine koyduk. Bir kaç gün garip garip sesler çıkarıyordu. Benim bildiğim gonzalesler ses çıkarmaz ama yeni ortama alışmaya çalışıyorlarmış. Yeni gonzalesimin cinsiyetini henüz bilmiyorduk. Anneme dişi olabileceğini söyledim ama annem aldırmadı.
Her şey böyle başladı:
Her sabah olduğu gibi sabah kalkar kalkmaz Speedi’nin yemeğine ve suyuna bakarken Speedi bana doğru yaklaştı, talaşların arasında kırmızı bir şey vardı. Bacağından kopan bir et parçası sandım ama sonra hareket etti ve ben “Anneeee! Speedi doğurdu” diye bağırdım. O sabah Speedi doğurmuştu. Endişeden ne yapacağımı bilmiyordum. Ağabeyim o yaranın ne olduğunu araştırmış ve nedeni birkaç gün sonra doğurmasıymış. Ve benimki doğurdu. Okula biraz geç gittim ama derse yetiştim. Okulda biraz daha araştırdım ve anne yani Speedi tedirgin olunca yavrularını yermiş. Bu yüzden çok dikkatli davranmalıydım. Bu arada sadece bir tane yavru doğurdu. Bir ay sonra yavru büyücek ve annesinden ayırmalıymışım. Çünkü anne sonradan onun çocuğu olduğunu unuttuğu için evlenirlermiş. Yani bir sürü yavrular olabilirmiş. Yavrucuğumun büyümesi gerek. Bir daha ki yazımda görüşmek üzere.
Bu da meraklı annemiz;
HOŞÇA KALIN!