Sanal gerçekliğin insanları giderek asosyalleştireceğini, hatta insanlığı herkesin evde durup Metaverse gibi programlar ile iletişim kurduğu bir distopya yapacağını düşünen çok kişi var. Bence bu hiç doğru değil.
Sanal gerçekliğin kötü yanları olduğunu düşünmüyor değilim tabi. Gerçek hayatlarından daha güzel olduğunu düşünen kişiler zamanla kendilerini insanlardan uzaklaştırıp tüm zamanlarını sanal dünyada geçirmeye başladığı zaman sıkıntı olmaya başlayacaktır eminim. Fakat şöyle küçük, önemsiz bir gerçek var: Metaverse çok az kişi tarafından kullanılıyor. Facebook -ya da Meta- Metaverse için çok fazla para harcamış olsa da her gün binden az kullanıcısı var. Metaverse dışında sanal dünyaların olduğunun farkındayım ama onlar da ya yeterince kullanıcıya sahip değil ya da Metaverse ile aynı “sanal dünyada yaşam” ögelerine sahip değil. Asosyalleşme kısmı yine de olabilir ama o bence sanal gerçeklik olsa da olmasa da bir gerçek.
Sanal gerçeklikten bu kadar korkanları da anlıyorum aslında. İlk bakışta bu teknolojik gelişimlerin insanlığı asosyallik ve izolasyona sürükleyeceğini düşünmek normal. Bu konu ile ilgili biraz daha araştırma yapınca korkulacak bir şeyin olmadığı belli oluyor. Kocaman şirketlerin bu kadar uğraşarak elde ettiği şeylerin tamamen başarısız olması da oldukça şaşırtıcı bence. Komik de biraz.
Daha önce bahsettiğim konular gibi tamamen haksızımdır belki. Belki de gerçekten de hepimiz sanal gerçeklik gözlüklerimizle evde durup asla dışarı çıkmayız.